Dramapetarpia en Psychodrama

Inhoud

• Fictie als therapie
• Wat is dramatherapie?
• Wat gebeurt er in een dramatherapie of dramatherapie-sessie?
• Dramatherapie-activiteiten
• Wat is Psychodrama?
• Wat is het verschil tussen psychodrama en dramatherapie?
• Hoe kunnen dramatherapieën helpen?

Fictie als therapie

Fictieve verhalen spreken vaak tot onze verbeelding, omdat ze ons wegvoeren van onze realiteit, ons naar verschillende tijden, plaatsen en zelfs planeten brengen. In deze ruimte kunnen we ontdekken dat we gedachten en gevoelens ervaren die we onszelf normaal gesproken niet laten voelen in ons dagelijks leven. Dit is de transformerende kracht die wordt gebruikt binnen Dramatherapie (Dramapetarpia) en Psychodrama.

Het fictieve element van dit type therapie fungeert als een filter, zodat gemengde gevoelens de deelnemers niet 'overspoelen', in plaats van hen in staat te stellen ze te herkennen en ermee om te gaan wanneer ze naar boven komen, waardoor deelnemers moeilijke emoties kunnen ervaren en onderzoeken, in dit indirecte proces. manier waarop gewoonlijk een gevoel van catharsis wordt veroorzaakt.

Wat is dramatherapie?

Dramapetarpia is een soort therapie waarmee je emotionele moeilijkheden kunt onderzoeken door middel van drama. Dit kan een verscheidenheid aan activiteiten omvatten, waaronder het schrijven en leren van scripts, improvisatieoefeningen of activiteiten met poppen en maskers..

Dramapetarpia wordt vaak in groepsverband gebruikt, maar kan ook in individuele sessies worden gebruikt. Een dramatherapeut zal verschillende technieken gebruiken en kan u helpen een fictief verhaal te maken om uw gevoelens weer te geven. Meestal is het fictieve verhaal uw eigen verhaal dat opnieuw wordt verteld door middel van verschillende personages. Het creëren van deze ruimte tussen jou en de emotionele problemen die worden onderzocht, kan duidelijkheid en een gevoel van opluchting of catharsis bieden..

De doelen van dramatherapie zijn onder meer:

• Een probleem oplossen
• Bereik catharsis
• Begrijp uzelf beter
• Onderzoek en overwin ongezond gedrag
• Verbeter sociale vaardigheden.

De aard van dramatherapie maakt het ideaal voor mensen die het moeilijk vinden om in het reine te komen met de emoties of problemen waarmee ze worden geconfronteerd, omdat het deze op een meer indirecte manier aanpakt..

Wat gebeurt er in een dramatherapie of dramatherapie-sessie?

Elke therapiesessie zal anders zijn, afhankelijk van de behoeften van de deelnemers. Dramapetarpia kan plaatsvinden in verschillende omgevingen, waaronder scholen, gevangenissen, sociale zorgcentra en privéwerkplekken. Dit betekent dat dramatherapeuten vaak werken met een reeks verschillende mensen die zeer verschillende behoeften hebben. Het kan zijn dat alle leden van een groep met een soortgelijk probleem worden geconfronteerd, of juist verschillende redenen hebben om daar aanwezig te zijn.

De eerste taak van de dramatherapeut is om u te leren kennen en te leren wat u met therapie hoopt te bereiken. Zodra de therapeut uw verwachtingen en behoeften beter begrijpt, kan de sessie beginnen.

Een typische groepstherapiesessie voor drama kan als volgt werken:

1. Aankomst - Dit is bedoeld om de dramatherapeut te helpen begrijpen hoe u zich vandaag voelt. Jongere kinderen kunnen zichzelf hiermee helpen door emotiekaarten te gebruiken..
2. Opwarming - Op dit punt wil de dramatherapeut de sessie opzetten. Een opwarmingsactiviteit is iets dat uw spieren losser maakt en uw fantasie stimuleert; een voorbeeld hiervan is de naam van het spel, waarbij de leden van de groep zichzelf voorstellen en hun naam aangeven en een actie nabootsen die aangeeft hoe ze zich voelen.
3. De hoofdactiviteit - Dit is wanneer de therapeut de groep helpt bij het onderzoeken van problemen door middel van verschillende technieken voor dramatherapie, zoals rollenspellen.
4. Afsluiting - Aan het einde van de sessie kan de therapeut je vragen om uit te leggen hoe de sessie is verlopen, of ze kunnen verslag uitbrengen aan de groep om ze te laten weten wat je hebt bereikt.

Dramatherapie-activiteiten

Voor de hoofdactiviteit kunnen dramatherapeuten een verscheidenheid aan verschillende technieken en activiteiten gebruiken, waaronder de volgende:

• Rollenspel: een van de meest voorkomende activiteiten die bij dramatherapie worden gebruikt, is rollenspel. Dit is wanneer een bepaald personage in een bepaalde situatie handelt. Een voorbeeld hiervan is het optreden van een kind of hun ouders en het verkennen van emoties om ze naar de oppervlakte te brengen.
• Improvisatie: improviseren tijdens de uitvoering is ter plekke een podium en dialoog maken. Deze techniek vereist mogelijk dat u met anderen werkt en dat u snel nadenkt.
• Mimicry: bij mimicry handelt u in wezen zonder het woord te gebruiken. Dit betekent dat je alleen op je lichaamstaal moet vertrouwen om een ​​bepaalde emotie of scenario uit te beelden. Dit kan ertoe leiden dat u anders denkt en misbruik maakt van gevoelens die u nog niet eerder hebt ervaren..
• Spraak: het gebruik van spraak bij dramatherapie kan betrekking hebben op spreken op manieren die u normaal niet doet (als u bijvoorbeeld een laag zelfbeeld heeft, kan uw therapeut u vragen om te schreeuwen in plaats van te fluisteren) of het kan inhouden dat u taal moet gebruiken om de manier waarop een personage een sensatie laat zien.
• Beweging: Net als bij mimiek, wordt bewegingstherapie gebruikt om emoties via je lichaam te uiten in plaats van via spraak. Je kunt merken dat je aan het dansen bent door dit te doen, of wat een stemming ook aangeeft door middel van een actie..
• Handelen: in sommige gevallen kan uw dramatherapeut u vragen om gedrag of situaties die in het verleden problemen hebben veroorzaakt, opnieuw te oefenen. Dit kan een moeilijke taak zijn om uit te voeren, omdat het ertoe kan leiden dat u moeilijke emoties onthoudt en opnieuw ervaart. Het idee hierachter is om u te helpen leren hoe dingen in de toekomst anders kunnen worden gedaan of om gewoon te begrijpen waarom het gebeurde, wat van invloed was op de manier waarop het gebeurde..
• Rekwisieten en maskers dragen: Soms kan het dragen van rekwisieten en maskers tijdens een Dramapetarpia-activiteit u helpen verschillende rollen aan te nemen. Deze kunnen vooral belangrijk zijn bij het werken met jonge kinderen, om hen te helpen zich te identificeren met het personage dat ze uitbeelden of gewoon om emoties te uiten..

Wat is Psychodrama?

Psychodrama is een vorm van groepspsychotherapie die in de jaren 1920 door JL Moreno is ontwikkeld. Deze therapie biedt deelnemers de mogelijkheid levenssituaties te verkennen vanuit het heden, verleden en toekomst. De psychodramatherapeut zal actief de energie en spontaniteit van de groep onderzoeken om de situatie van de protagonist te analyseren; hoe ervaringen uit het verleden gedachten, gevoelens en gedragingen in het heden hebben beïnvloed, die op hun beurt de toekomst vormen.

Door op deze creatieve manier te werken, worden de betekenis en betekenis van gebeurtenissen duidelijker. Dankzij het gebruik van verbeeldingskracht en groepsondersteuning kan het verleden vanuit een breder perspectief worden bekeken en begrepen, terwijl onuitgesproken gedachten en emoties worden losgelaten. Vanuit dit vollediger begrip wordt gehoopt dat een andere toekomst mogelijk is, zowel ingebeeld als ervaren. Nieuwe reacties kunnen hieronder worden geïdentificeerd en geoefend, waardoor een groter welzijn in de toekomst mogelijk wordt..

Wat is het verschil tussen psychodrama en dramatherapie?

Zowel dramatherapie als psychodrama gebruiken dramatische en theatrale technieken en kunnen zowel individueel als in groepsverband werken. Er zijn echter enkele verschillen tussen beide:

Hoe het werkt: Dramapetarpia werkt op een indirecte manier, in de overtuiging dat afstand nemen van de cliënt van hun dilemma het voor hen gemakkelijker zal maken om het vanuit een andere en creatievere hoek waar te nemen..

Psychodrama identificeert daarentegen een protagonist met een specifiek thema. De therapeut werkt rechtstreeks samen met de hoofdrolspeler en houdt de focus op dit probleem gedurende het hele psychodrama, terwijl hij groepsenergie en creativiteit gebruikt..

Techniek: In Dramapetarpia wordt de metafoor, een mythe of een verhaal (afstandstechnieken) vaak gebruikt om een ​​algemeen thema te identificeren, wat de cliënt helpt om speelser te zijn en zijn probleem met minder schaamte te verkennen.

In Psychodrama werk je echter rechtstreeks met het verhaal van de hoofdrolspeler en kun je waar nodig afstandstechnieken gebruiken..

Resultaat: in Dramapetarpia krijgt de cliënt aan het einde van de sessie vaak nieuwe informatie en een andere kijk op het dilemma, waar ze in hun eigen tijd verder over kunnen nadenken en reflecteren..

Psychodrama streeft naar een oplossing of mogelijke oplossing aan het einde van de sessie.

Hoe kunnen dramatherapieën helpen?

Dramapetarpia en Psychodrama vereisen geen voorafgaande acteerervaring, waardoor het toegankelijk is voor een grote verscheidenheid aan mensen. Variërend van jonge kinderen tot ouderen, kan deze vorm van therapie nuttig zijn voor veel problemen, waaronder de volgende:

Verslaving: Mensen met een verslaving kunnen dramatherapie een zeer nuttig hulpmiddel vinden, omdat het een veilige omgeving biedt om hun emoties te uiten. Het kan voor sommigen moeilijk zijn om dit tijdens een normale counselingsessie te doen, dus theatertherapieën kunnen een alternatief zijn..

Bij dramatherapie kunnen mensen die te maken hebben met verslaving een drugsvrije toekomst verkennen en nieuwe vaardigheden oefenen, zoals nee zeggen als ze drugs / alcohol krijgen aangeboden. Ze kunnen ook negatiever gedrag vertonen om op een meer tastbare manier rekening te houden met de schadelijke gevolgen ervan. Het op deze manier onderzoeken van problemen kan voldoende afstand bieden, zodat hun verslaving en aanverwante problemen hen niet overweldigen..

Angst: het hebben van een angststoornis kan sommige dagelijkse taken moeilijk maken. Door middel van theatertherapie kunnen deze taken in een veilige omgeving worden 'gerepeteerd' en onderzocht. Een voorbeeld hiervan is een persoon met agorafobie die doet alsof hij in een grote groep mensen zit. Tijdens deze scène kan de acteur de manier van voelen analyseren en nieuwe coping-mechanismen leren zonder echt gevaar te voelen.

Samen zijn met andere mensen in groepsdramatherapie-sessies is ook een geweldige manier om zelfvertrouwen op te bouwen en sociale vaardigheden te verbeteren..

Depressie: de communicatieve en sociale aard van theatertherapieën kan vooral nuttig zijn voor mensen met een depressie. Praten en omgaan met anderen kan de symptomen van depressie helpen verlichten, terwijl acteren bepaalde scenario's uitvoert die kunnen helpen bij het ontwikkelen van coping-mechanismen.

Sommige mensen met een depressie hebben moeite om emoties te voelen en kunnen zich 'verdoofd' voelen. Theatertherapieën kunnen deze mensen helpen hun gevoelens te benoemen en deze in een veilige omgeving door middel van theater te uiten..

Eetstoornissen: de aard van een eetstoornis maakt de relatie tussen het slachtoffer en hun lichaam bijzonder gespannen. Omdat dramatherapie erg gericht is op het lichaam en beweging, is dit een manier om deze relatie te verbeteren. Met name een beter begrip van het lichaam kan mensen met een vertekend zicht helpen en zichzelf op een meer realistische en positieve manier zien..

Eetstoornissen zijn normaal gesproken een symptoom van diepere problemen die met ongezond worden behandeld. Theatertherapieën kunnen patiënten helpen om deze problemen op een veilige manier te onderzoeken, omdat ze niet te overweldigend zijn. Dit soort therapieën kan ook een nieuwe manier bieden om met negatieve gevoelens om te gaan, in plaats van het slachtoffer afhankelijk te maken van de ziekte..

Laag zelfbeeld: theatertherapieën gebruiken de kunst van het voorwenden en kunnen als oefenveld fungeren voor mensen met een laag zelfbeeld. Door een veilige omgeving te bieden, stelt Dramapetarpia individuen in staat te handelen zoals ze zouden willen zijn (in dit geval meer zelfvertrouwen) en hen te helpen vaardigheden te leren die ze in het echte leven in praktijk kunnen brengen.

Daarnaast kan dramatherapie mensen met een laag zelfvertrouwen helpen om de onderliggende redenen voor hun gebrek aan zelfvertrouwen te onderzoeken. Op deze manier kan elk probleem in een veilige omgeving worden aangepakt.

Relatieproblemen: mensen die moeite hebben met communiceren of vertrouwen hebben, kunnen ook baat hebben bij dramatherapie. Omdat dramatherapie vaak groepstherapie is, zijn teamwerk en communicatie vereist. Alleen dit kan helpen bij het ontwikkelen van die vaardigheden, terwijl onderliggende problemen kunnen worden onderzocht in een veilige en therapeutische omgeving..

Schizofrenie: Schizofrenie is een psychische aandoening die een verscheidenheid aan symptomen met zich meebrengt, waaronder hallucinaties, denkstoornissen en paranoia. Het Britse National Institute for Health and Care Excellence (NICE) beveelt creatieve therapieën aan, zoals kunst-, muziek- en theatertherapieën als een vorm van behandeling. Dit soort therapieën helpt de creatieve kant van mensen met schizofrenie te benutten en kan een vorm van bevrijding en expressie bieden..

Jezelf pijn doen: zelfbeschadiging is meestal een fysieke handeling die wordt gebruikt als een manier om met storende emoties om te gaan. Theatertherapieën kunnen de persoon helpen om op een gezondere manier met deze problemen om te gaan door te handelen. Omdat deze therapie de neiging heeft om een ​​indirecte benadering te volgen, voelen ze zich veilig en niet overweldigd.

Alternatieven voor zelfbeschadiging kunnen worden onderzocht door middel van dramatherapie, waardoor deelnemers nuttige vaardigheden krijgen om uit de werkruimte te verwijderen..

Traumatische ervaringen: Ervaringen met misbruik, intimidatie of andere vormen van trauma kunnen worden onderzocht tijdens een dramatherapie-sessie. De dramatherapeut kan je vragen om soortgelijke scenario's te improviseren om te helpen begrijpen waarom het trauma van invloed was op de manier waarop je deed. Dit soort werk is vaak louterend en helpt bij het opbouwen van zelfvertrouwen..

Alle psychologische therapieën