EEN dramatische tekst Het is een literaire compositie, ontworpen om op het podium te worden weergegeven. Het maakt deel uit van een communicatief proces, aangezien het is ontworpen om gelezen en weergegeven te worden. Dit type tekst wordt dramatisch genoemd omdat de inhoud ervan is ontworpen om het typische drama van lyrische of literaire verhalen weer te geven..
Dramatische tekst omvat drie verschillende soorten omroepen, waaronder de auteur, de acteurs en de regisseur. Op deze manier krijgt de dramatische tekst die wordt weergegeven door de drie zenders de naam 'werk'..
De persoon aan wie de weergave van de tekst is gericht, staat bekend als de ontvanger, die individueel (lezer) of collectief (openbaar) kan zijn.
Een dramatische tekst kan worden geconstrueerd om te worden weergegeven als een dialoog, daarom wordt het beschouwd als onderdeel van een communicatief proces.
In dit proces vertegenwoordigen de betrokken partijen fictieve personages die voortkomen uit de verbeelding van de auteur en worden ze begeleid door de regisseur om direct contact met het publiek te leggen..
Ga Simson en Gregory binnen, van het Huis van de Capuletten, gewapend met zwaard en schild.
Samson: Gregorio, ik zweer dat we niet hard gaan slikken.
Gregorio: Nee, we zijn niet zo hebzuchtig.
Samson: Ik zeg dat als we ze niet inslikken, ze hun keel zullen doorsnijden.
Gregorio: Ja, maar laten we het touw om onze nek niet beëindigen.
Samson: Als ze me provoceren, zal ik snel slaan.
Gregorio: Ja, maar ze provoceren je niet zo snel als je slaat.
Samson: Ik word geprovoceerd door de honden van de Montagues..
Gregorio: provoceren is bewegen en moedig zijn, opstaan, dus als ze je provoceren, ren je weg.
Samson: De honden van de Montagues bewegen me om op te staan. Met een Montague-man of -vrouw klamp ik me vast aan de muren.
Gregorio: Dan kunnen ze dat, want de zwakken worden tegen de muur geduwd.
Acteer een
Zeer witte kamer in het huis van Bernarda. Dikke muren. Gebogen deuren met jute gordijnen met daarop aardbeibomen en ruches. Lisdodde stoelen. Schilderijen met onwaarschijnlijke landschappen van nimfen of legendarische koningen. Het is zomer. Een grote schaduwrijke stilte strekt zich uit over het tafereel. Als het gordijn opengaat, is de scène alleen. Je hoort de klokken luiden.
(Meid gaat weg)
Dienstmeisje: ik heb al het dubbele van die klokken tussen mijn slapen.
La Poncia: (Ze gaat chorizo en brood eten) Ze zijn al meer dan twee uur gori-gori. Priesters zijn afkomstig uit alle steden. De kerk is prachtig. Bij de eerste reactie viel Magdalena flauw.
Dienstmeisje: Ze is de eenzaamste.
La Poncia: zij was de enige die van haar vader hield. Oh! Godzijdank zijn we een beetje alleen! Ik ben gekomen om te eten.
Dienstmeisje: Als Bernarda je zag ... !
La Poncia: Ik zou willen dat we, nu ze niet eet, allemaal van honger omkomen! Bazig! Domineer! Maar het is vervelend! Ik heb de worst geopend.
Dienstmeisje: (helaas, angstig) Waarom geef je me niet voor mijn meisje, Poncia?
La Poncia: kom binnen en neem ook een handvol kikkererwten. Vandaag merk je het niet! (Digitaal, 2006).
Acteer een
Busstation in een kleine stad: enkele ramen met borden die doen alsof ze namen van verschillende busmaatschappijen zijn en een bord met ¨Busterminal ¨. Aldana staat op het punt de bus te nemen die haar naar haar nieuwe stad en haar nieuwe leven zal brengen.
Aldana en Sara nemen afscheid in de terminal.
Sara: Weet je zeker dat je alles hebt? Document, oplader voor mobiele telefoon?
Aldana: Ja mam.
Sara: Alle boeken, de stadsplattegrond, het adres opgeschreven voor het geval dat??
Aldana: Ja mam, maak je geen zorgen. Het enige dat me zorgen baart, is dat ik je erg ga missen.
Sara: (verbergt haar emotie) Het is pas de eerste helft, dan komt alles goed. Ga nu, de bus gaat.
(Ze knuffelen)
Aldana: Ik hou van je moeder.
Sara: Ik hou van je dochter.
(Aldana verlaat het toneel en Sara laat haar tranen vallen.) (Carrasco, n.d.)
(De scène licht op en we zien de oude koning op het bed liggen).
King: Oh, hoe slecht ik ben!
(De drie zonen komen binnen. Ze dwalen door de kamer zonder de koning te zien).
Zoon 1: Vader heeft ons laten halen.
Zoon 2: Maar dat is hij niet.
Zoon 3: Dan is hij niet gekomen of is hij vertrokken.
King: Ik lig in bed.
2: Papa!
3: Ik zei je: iemand sprak tegen ons vanuit een bed.
1: Wat is er mis pap?
King: Ik ben ziek. ik ga dood.
1: Je kunt niet vader, jij bent de koning.
2: Hoe kun je doodgaan als je nog leeft??
3: We zullen je beschermen. Zeg ons wie je wil vermoorden.
King: Ik ga dood en ik weet dat jullie drieën net zo dom zijn.
1: Maar papa.
King: Zwijg! Nu moet ik weten wie van jullie drie het meest lui is.
1: Wat is een zwerver?
2: Een lui.
3: Degene die het water niet klopt.
1: Waarom een stok aan water geven??
King: Zwijg! De meest luie van jullie zullen me opvolgen en koning worden.
1: Vader, dan is het koninkrijk van mij. Ik ben zo lui dat als ik in de tuin ga slapen en het begint te regenen, ik niet opsta, ook al word ik doorweekt tot op het bot.
2: Dat is onzin. Het koninkrijk is van mij, want ik ben zo lui dat als ik bij het vuur zit om mezelf te verwarmen, ik er de voorkeur aan geef mijn voeten te verbranden voordat ik mijn benen verwijder.
3: Dat is niet lui zijn, het is dom. Het koninkrijk is van mij.
2: waarom?
3: Omdat ik zo lui ben dat als ze me zouden ophangen en iemand me een mes zou geven om het touw door te snijden, ik liever ophang dan mijn hand op te steken naar het touw.
King: Je hebt de hoogste graad bereikt. Jij wordt koning.
2: Maar papa.
1: Papa, papa!
King: Chitón! De kogel is door de kerk. Vertrek ik wil slapen.
3: Uw wensen zijn orders.
(De drie kinderen gaan weg).
King: Waarom had ik geen dochter??
(De scène wordt donkerder) (García, 2014).
Luis haalt zijn portemonnee tevoorschijn om te betalen en bij het openen zegt een synthetische stem telkens:
- Je opent me weer ...
- Bedenk of het echt nodig is om hieraan te besteden ...
- Sparen is de basis van fortuin
- Ja, ay, ay ... hoe duur alles is
- Moge het de laatste keer zijn
Luis moet zijn portemonnee vaak openen omdat zijn dochters en vrouw hem om verschillende redenen om verschillende redenen om geld komen vragen.
Eindelijk komt er een dief die om het geld vraagt. De vader maakt de portemonnee open en er staat:
- Genoeg! Niet weer! Kan niet zijn! Dit is ongehoord! Dit is te veel! Voorzichtig!
De dief wordt bang en vertrekt (Sergiovich, 2011).
Eerste scène:
Hond: (springt) Ja! Eindelijk ben je hier! Ik ben zo blij je te zien, echt waar. Mijn hele lichaam springt en danst op het geluid van je aankomst (Dans en zing een vrolijk lied). Laten we alsjeblieft snel weggaan, want ik kan er niet meer tegen ... (hond wil naar de wc).
Man: Hoi (klopt Hondenkop) Ik ben zo moe (legt de koffer op tafel en gaat op de stoel zitten).
Hond: Ik weet het, ik weet het ... Ik begrijp je vermoeidheid echt. Het moet erg vermoeiend zijn om de hele dag het huis uit te zijn, misschien om wat dingen te doen ... maar alsjeblieft ... ik vraag je ... laten we nu uitgaan! (Rond bewegen).
Man: Nou, oké. Laat me een zak pakken, het water, de riem om je doen en we zijn vertrokken..
Hond: Ja! Je bent de beste vriend ... ik hou van je!
Laat de mens. (Ze verlaten allebei het podium) (Casanoba, n.d.).
NACHT. 1
Leon schreeuwt boos, maakt ruzie met een vrouw.
(NAAR DE TELEFOON)
Leon: Het is de laatste keer, stom! Ik wil je niet meer in mijn leven zien! Niet
Jij begrijpt het!
Leon hangt verontwaardigd op de hoorn. Zijn kat Coco kijkt hem geïntrigeerd aan. Leon probeert het huilen in te houden, hij ziet er diepbedroefd uit.
Leon: Waarom? Waarom? Waarom? Ik kan er niet meer tegen Coco, ik kan er niet meer tegen, ik haat ze ... verdomme ...
Coco nadert León en begint tegen zijn benen te wrijven, miauwt. Leon voelt haar en draagt haar door haar te omhelzen en zichzelf met haar te troosten.
León: Jij bent de enige die van me houdt, toch Coco? Omdat je geen vrouw was ...
Coco miauwt en Leon omhelst haar nog steviger.
León: Ik hou ook van jou Coco, jij bent het enige dat ik heb in mijn leven.
Scenografie: een gewone straat. De muis ligt op zijn rug als de kat plotseling naar hem toe begint te rennen.
Muis: Wacht! Wacht!!
Kat: wat wil je?
Muis: Waarom doe je dit??
Cat: wat?
Muis: Jaag op me.
Cat: Nou, omdat ik honger heb.
Muis: Nou, hou je van mijn smaak en de textuur van mijn huid??
Cat: Hmm, eigenlijk, nee, ik haat het als de staart door mijn keel gaat en nog steeds
na een paar weken blijf ik witte haarballen spugen.
Muis: Dus waarom jaag je op muizen? Heeft geen zin.
Cat: Misschien, maar in de kerk van Doraemon de kat die uit de toekomst kwam, wij
leerde dat om bij hem te zijn, we muizen moeten eten omdat jij dat niet doet
accepteer hem als de enige tijdreiziger en redder van de kattengemeenschap.
Muis: Ik kan niet geloven dat dat de reden is.
Cat: Laten we een deal sluiten, ik laat je vrij als je Doraemon accepteert als de enige reiziger.
van tijd en redder van de kattengemeenschap.
Muis: Natuurlijk zal ik het niet accepteren, om te beginnen omdat het niet bestaat en ten tweede, als het wel bestaat
deed, dan zou het niet handig voor mij zijn om in hem te geloven, aangezien hij alleen de
katachtigen.
Kat: Waag het niet te zeggen dat het niet bestaat, jij godslasterlijke rat, want het zit in iedereen
kanten en kunnen hun woede ontketenen, plus in mijn kerk hebben we een gemeenschap van
muizen geloven die we met rust laten.
Muis: Doraemon was gewoon een cartoon van een blauwe kat, hoeveel blauwe katten
je weet wel?
Cat: Ik denk dat Doraemon, om zijn goddelijkheid te demonstreren, de kleur blauw koos
dat geen enkel ras wordt gediscrimineerd en dat televisie de manier was om het uit te breiden
bericht in ons.
Muis: Nou, leg me dit eens uit, Doraemon was een robot, waarom zou hij dat moeten doen
muizen eten als je niet eens een maag hebt? Ik geloof dat uw kerk alleen alles heeft uitgevonden
om ze te kunnen beheersen.
Cat: Nou, nou ... (de kat eet de muis) Van zoveel gepraat kreeg ik honger.
Einde
Gabriël (draagt een pistool in zijn hand)
Carla (draagt een rugzak)
Gabriel: Wat ben je aan het doen? Stap snel in en doe de deur op slot!
Carla: (Kijkend naar haar BlackBerry-scherm terwijl ze de deur sluit) Mijn Blackberry piept als een gek sinds we de stad verlieten, ik kan niet geloven dat ik nog steeds meldingen krijg van Facebook.
Gabriel: (haalt zijn Blackberry uit zijn zak en kijkt er even naar) Zoals Twitter erg actief is ...
(Serie)
Carla: Wat is er gebeurd?
Gabriel: Bekijk deze tweet “Mijn grootmoeder is een zombie. LOL ”(Carla lacht)
Carla: (kijkend naar het scherm van haar mobiele telefoon) Eens kijken, kijk eens naar deze.
leven"
(Ze lachen allebei)
Gabriel: Iemand schreef: "Ik heb mezelf in gevaar gebracht, maar nu heb ik mijn eigen McDonalds, zoals ze in Zombieland zeggen: geniet van de kleine dingen"
Carla: Hoe komt het dat er nog steeds mensen kettingen maken?! Zie "Plaats dit op 10 muren en Chuck Norris zal je redden"
Gabriel: (Hij laat zijn telefoon zien aan Carla) “Ik ben zelfs nog banger dan een getuige
van Jehovah kom op de deur kloppen "
(Carla negeert hem terwijl hij stilletjes zegt: kopiëren-plakken, kopiëren-plakken, kopiëren-plakken)
Gabriel: Wat ben je aan het doen?
Carla: We moeten alles proberen (blijf posten)
Gabriel: "Zelfs zombies houden niet van me, verdrietig gezicht, #ForeverAlone"
Carla: (verrast) Kijk, ze hebben me aan een Facebook-groep toegevoegd! (lees een beetje) het zijn overlevenden, ze zoeken hier hun toevlucht in de buurt (hij kijkt even naar het publiek, pakt zijn rugzak, opent de deur van de kamer en rent weg)
Gabriel: Hey wacht op mij! (Verlaat de scène achter haar)
Einde
Wat u betreft, handel dapper als de tijd rijp is. En als ze schreeuwt in haar angst; "Oh, zoon!" Zeg hem dat je vader ook tegen jou heeft geschreeuwd. Neem wraak en wees niet bang, giet het bloed van het kwaad uit dat hier heerst: dood de moordenaars van je vader.
EG: Ik kom hier niet voor mijn plezier: hij heeft me een boodschapper laten bellen. Ze zeggen dat bepaalde buitenlanders ons nieuws brengen dat niet te wensen over is, dat Orestes is overleden. Nog een spijt voor dit huis dat al na het eerste overlijden gewond en verscheurd was door een ongeluk! Maar is het waar? Zijn het geen vrouwelijke fantasieën die worden geboren, vliegen en verdwijnen? IJdele illusies! (Tegen de corifeo): Wat zeg je tegen mij, om licht in mijn geest te krijgen?
CHORUS: We hebben zeker het nieuws gehoord. Kom beter binnen en vraag het direct aan de buitenlanders. Een bericht moet door de ontvanger zelf worden geverifieerd. Aeschylus, The Orestiada (Victor, 2013).
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.