Zintuiglijke kennis is dat wat wordt verworven via de zintuigen. Het zijn zien, horen, proeven, ruiken, aanraken en andere interne zintuigen die de objecten rondom het individu waarnemen. Het brein interpreteert dan wat wordt waargenomen en neemt het op in intellectuele kennis.
De oorsprong van dit concept gaat terug tot het oude Griekenland, in het bijzonder naar het werk van Plato. Deze filosoof verdeelde de wereld in twee takken: het zinnige en het begrijpelijke. Na hem hebben vele andere filosofen verschillende definities van de term 'kennis' ontwikkeld en theorieën ontwikkeld over de bestaande typen.
Dit soort kennis heeft niet alleen betrekking op fysieke objecten, maar dient ook om diegenen vast te leggen die zich in de sociale of psychische omgeving bevinden. De mens observeert op deze manier niet alleen de kleur van een appel, maar ook of iemand hem eet en of de smaak aangenaam lijkt of niet..
Gevoelige kennis wordt door veel filosofische scholen echter als onbetrouwbaar beschouwd. Om te beginnen hebben de zintuigen een beperkte reikwijdte en bovendien bereiken de waarnemingen niet iedereen op dezelfde manier. Het rood van de voorheen genoemde appel kan door sommigen als donker worden beschouwd en door anderen als lichter.
De mens verwerft zintuiglijke kennis via zijn zintuigen. Ze verkrijgen eerst informatie wanneer objecten worden waargenomen, en vervolgens interpreteren de hersenen wat wordt vastgelegd. Het geheugen speelt ook een belangrijke rol in dit proces, omdat het eerdere kennis herstelt om gemakkelijk te identificeren wat er is waargenomen.
Dankzij de zintuigen kunnen mensen zich rechtstreeks verhouden tot de werkelijkheid die hen omringt. De verzameling objecten die het waarneemt, wordt ervaring genoemd, die op zijn beurt hulpmiddelen biedt om te interpreteren wat door de zintuigen wordt vastgelegd.
Het zijn de zintuigen die de mens in staat stellen de empirische realiteit te vatten, dat wil zeggen, de wereld die hem omringt. Deze zintuigen worden gecreëerd door verschillende externe organen die verantwoordelijk zijn voor het vastleggen van de werkelijkheid, zoals de ogen, en die de informatie naar de hersenen sturen om deze te interpreteren..
Gevoelige kennis wordt als totaal ongerust beschouwd. Deze term betekent volgens de RAE 'van het mentale vermogen om te begrijpen' en 'in staat om iets te vatten of te begrijpen'..
Sensaties en percepties zijn twee termen die verband houden met de manier waarop de zintuigen externe informatie verzamelen..
De gewaarwordingen zijn slechts de reacties op de prikkels die die zintuigen ontvangen. Het is een subjectieve reactie en wordt niet uitgewerkt of geïnterpreteerd door het orgaan dat die stimulus opvangt..
Elke soort prikkel geeft aanleiding tot een andere sensatie. Elk vastgelegd object kan op dezelfde manier verschillende sensaties veroorzaken.
Aan de andere kant zijn de gewaarwordingen niet altijd hetzelfde voor hetzelfde object. Biologische verschillen met de rest van de diersoorten zorgen er dus voor dat deze gewaarwordingen anders zijn. Er kunnen zelfs verschillen zijn tussen mensen, meestal als gevolg van ziekten die een orgaan aantasten of gewoon vanwege de achteruitgang ervan door ouderdom..
Percepties verschijnen daarentegen wanneer sensaties worden geïnterpreteerd, ook subjectief.
Er zijn algemene wetten over hoe mensen deze sensaties interpreteren om ze in percepties om te zetten. Dit belet echter niet dat individuele factoren verschillen veroorzaken tussen wat elk individu waarneemt..
Gevoelige kennis wordt gekenmerkt door zijn beperkingen. De belangrijkste factor die deze beperking veroorzaakt, is dat het alleen via de zintuigen kan worden verkregen, wat de nabijheid tot het onderwerp impliceert.
Bovendien zijn onze eigen zintuigen beperkt en kunnen veel verschijnselen niet door hen worden begrepen. Een voorbeeld is echografie, die mensen niet kunnen oppikken.
Het valt echter op door zijn verscheidenheid, vooral rekening houdend met de verschillende sensorische organen die bij dieren aanwezig zijn..
Experts verdelen gevoelige kennis in drie verschillende fasen. De eerste is fysica, waaronder het object zelf. Dan is er de fysiologische, waarbij de informatie die door de zintuigen wordt verzameld, het centrale zenuwstelsel bereikt.
Ten slotte is er de psychologische fase. Hierin wordt de informatie bewust voor het individu.
Gevoelige kennis wordt ook gekenmerkt door een gebrek aan vertrouwen. Wat door de zintuigen wordt waargenomen, kan niet door de wetenschap worden geverifieerd en bovendien neemt elke persoon de externe werkelijkheid anders waar.
Aan de andere kant is het een soort kwalitatieve kennis. Dit betekent dat de ontvangen informatie alleen betrekking heeft op de fysieke kenmerken van het waargenomen object..
Ten slotte heeft de filosofische stroming van het rationalisme altijd de afwijzing getoond dat kennis door de zintuigen kan worden begrepen. Voor deze denkers zijn wat de zintuigen ontvangen slechts waarnemingen en het is gemakkelijk voor hen om ons te misleiden. Rationalisten beweren dat alleen de rede tot kennis kan leiden.
Onder de mogelijke misleidingen die van de menselijke zintuigen kunnen komen, vallen de zogenaamde perceptuele illusies op. Om te beginnen verschillen deze percepties van persoon tot persoon en wordt hun interpretatie door verschillende factoren beïnvloed..
De eerste van deze factoren zijn de eigen smaak en interesses van het individu. Daarnaast heeft de voorkennis die men heeft ook invloed. Ten slotte bepalen de gewoonten van elke persoon een deel van die interpretatie. Het zintuig dat het vaakst door deze perceptuele illusies wordt beïnvloed, is dat van het zien..
Om al deze redenen kan de interpretatie van wat door onze zintuigen wordt vastgelegd, gemakkelijk verkeerd zijn..
Het eerste type zintuiglijke kennis is extern. In dit geval vangen de sensorische organen de vormen op die rond de persoon bestaan.
Interne gevoelige kennis hangt daarentegen af van de manier waarop de persoon de fysieke realiteit om hem heen vastlegt. Om dit te doen, brengt het elementen in het spel zoals geheugen, gezond verstand of verbeeldingskracht.
Binnen dit laatste type zijn er ook andere zintuigen die te maken hebben met het lichaam van de persoon. Onder hen is het kinesthetische gevoel, dat informatie geeft over beweging, en het gevoel voor evenwicht..
1- De zintuigen van zien en proeven vertellen ons dat citroen geel is en een zure smaak heeft.
2- De smaakzin waarschuwt dat het eten te zout is.
3- Geur stelt ons in staat om de bloemen te ruiken.
4- De tastzin onderscheidt de ruwheid van sommige boombladeren.
5- Het oor stelt ons in staat om naar muziek te luisteren ...
6- Het uitzicht onderscheidt de overmatige verlichting van een kamer en stuurt informatie zodat we ons geïrriteerd voelen.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.