EEN sofisterij het is een onjuist uitgangspunt of argument, geformuleerd met het doel een ander te misleiden. De term verwijst specifiek naar redeneringen die correct lijken te zijn, maar die logisch gezien niet zijn en bedoeld zijn om te misleiden.
Het woordenboek van de Koninklijke Spaanse Academie definieert het als "valse reden of argument met de schijn van waarheid". Het woord komt uit het Grieks sophia wat betekent "wijsheid" en sophos wat verwijst naar "wijs".
Aristoteles hechtte veel belang aan sofismen in zijn Organon, vanwege zijn interesse in redenering en taal, maar ook vanwege zijn voornemen om de procedures van de sofisten en de kunst van het discussiëren te bestuderen.
Artikel index
Sofisme kan worden gedefinieerd als elke valse bewering die lijkt te zijn verkregen via een systematische methodologie, dus het is overtuigend of aannemelijk, maar is bedoeld om de gesprekspartner te verwarren of te misleiden.
De verwijzing naar de sofisten van het oude Griekenland is onontkoombaar, die experts of wijzen waren die beweerden wijsheid en retoriek te onderwijzen.
Zijn praktijk om geld in rekening te brengen voor onderwijs werd afgekeurd door andere filosofen zoals Socrates. In feite werden de sofisten beschouwd als charlatans, overtuigend en bedrieglijk, in staat om met hun argumenten te verwarren of te overtuigen..
Er is een aanzienlijke verscheidenheid aan classificaties in sofismen, maar een consensus of definitieve typologie is nog niet bereikt. In het geval van Aristoteles onderscheidde hij ze door diegenen te identificeren die voortkomen uit taal of linguïstiek, met degene die er niet uit voortvloeien of extralinguïstisch zijn..
De resulterende taal kan worden onderverdeeld in de volgende:
- Fout: het veronderstelt dat binnen dezelfde redenering een term eenmaal met de ene betekenis wordt opgevat en opnieuw met een andere. Het woord "Venus" kan bijvoorbeeld verwijzen naar een planeet of de naam van een godin zijn, dus het heeft een dubbele betekenis..
- Amfibologie: in twee premissen met een gemeenschappelijke term wordt aangenomen dat de aanname constant blijft, terwijl deze in werkelijkheid varieert. Bijvoorbeeld: "Andrés's boek". Men kan denken dat Andrés de auteur of de eigenaar is van het boek.
- Onjuiste combinatie: het is te wijten aan een verkeerde samenstelling, meestal te wijten aan het ontbreken van interpunctie. Voorbeeld: 'Ik liep naar de tafel (,) ging zitten en nam de telefoon'.
- Scheiding of valse scheiding: het veronderstelt een fout om termen te scheiden. Voorbeeld: "Zeven is gelijk aan drie en vier." 'Zeven is drie en vier'
- Valse accentuering. Voorbeeld 'Hij liep / weg daarheen'
- Valse uitdrukkingsvorm: degenen met een analoog argument dat niet berust op een relevante gelijkenis of die verschillen vergeten die de conclusie verhinderen. Voorbeeld: “Ana en María zijn vrouwen. Als Ana een brunette is, dan is Maria dat ook. '
Onder de sofismen die niet voortkomen uit taal, maar uit de kwestie zelf die wordt besproken, stelt Aristoteles het volgende vast:
- Onwetendheid over de zaak: het is iets dat door de tegenspraak van de tegenstander heen kan gaan. Het is meestal aanwezig in dagelijkse discussies. Voorbeeld: "wetenschap is niet bevorderlijk voor de mensheid, aangezien het de uitvinding van de atoombom heeft toegestaan".
- Valse vergelijking van het onderwerp en het ongeval: het houdt in dat een toevallige eigenschap als essentieel wordt beschouwd, wat leidt tot fouten door generalisatie. Voorbeeld: “Iemand met een mes snijden is een misdaad. Chirurgen snijden mensen met messen ".
- Verwarring van het relatieve met het absolute: vanuit een beperkte zin wordt een universele premisse ontleend. Voorbeeld: "Het is geoorloofd om uit zelfverdediging te doden, dan is het geoorloofd om te doden".
- Onwetendheid over het gevolg: de waarheid van een premisse wordt verzekerd door een conclusie, die in tegenspraak is met de lineaire logica. Voorbeeld: "Als het regent, stijgt de rivier." "Terwijl de rivier groeide, dan regent het"
- De vraag bedelen: degene waarin wat u wilt bewijzen, wordt gebruikt als bewijs. Voorbeeld: “Ik vertel altijd de waarheid; daarom lieg ik nooit ".
- Vicieuze cirkel: het is een variant van het vorige verzoek, maar in dit geval is de procedure verborgen of worden er woorden gebruikt om deze te verhullen. Voorbeeld: "Ze hebben hem gestraft omdat hij iets verkeerd deed"; "En als hij iets verkeerd heeft gedaan, is het oké om gestraft te worden".
- Verwarring van de oorzaak met wat geen oorzaak is: als oorzaak en gevolg dingen relateren die niets met elkaar te maken hebben. Voorbeeld: ik zie dat de haan kraait en de zon opkomt, daarom laat de haan de zon opkomen.
- Meerdere vragen in één beantwoorden: het gaat om het verzamelen van meerdere vragen in één en niet in staat zijn om een eenduidig antwoord te geven. Voorbeeld: "Zijn ondeugden en deugden goed of slecht?"
Bij talrijke gelegenheden worden de term drogredenen en drogredenen als synoniemen gebruikt, maar ze hebben een differentiatie. De denkfout is slechts schijnbaar redeneren, aangezien het oordeel dat als conclusie wordt gepresenteerd, niet zo'n conclusie is. Dit kan ook paralogisme worden genoemd.
Ondertussen is drogredenering klaarblijkelijk een ware redenering met als doel bedrog. Het verschil is duidelijk van psychologische aard, maar niet van logische aard, aangezien beide een verkeerde redenering impliceren..
Sofismen worden meestal geïdentificeerd met de logische denkfout, aangezien het een manier of redeneerpatroon is dat altijd of bijna altijd tot een onjuist argument leidt, aangezien dit soms opzettelijke manipulatie kan zijn. In feite is dit type denkfout het meest voorkomende mechanisme voor het toepassen van cognitieve vooroordelen..
Het gebruik van drogredenen in alledaagse gesprekken komt misschien vaker voor dan we zouden denken. Een duidelijk voorbeeld hiervan is te vinden in generalisaties, in uitdrukkingen als "alle vrouwen rijden slecht", "alle immigranten zijn onbeleefd"
Ze kunnen ook worden gedetecteerd in sommige bijgeloof of urban legendes zoals "je haar knippen bij volle maan zal het sneller laten groeien", "onder een ladder gaan brengt pech"
Wanneer voorspellingen worden geformuleerd, wordt de vraag vaak uitgewerkt als "aangezien ik veel heb gestudeerd, zal ik een goed cijfer krijgen".
Ook als je een ander wilt overtuigen om zijn denken vorm te geven, zoals in het geval van politieke toespraken of verkoopstrategieën. Bijvoorbeeld: "Onze regering zal een einde maken aan armoede en wortelcorruptie" of "De loterij die je miljonair zal maken".
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.