Holistische kennis is een van de drie niveaus waarop de Theorie van Kennis de manier verdeelde waarop mensen de externe wereld assimileren en begrijpen. De term holistisch, die dit niveau definieert, komt van een Grieks woord dat totaliteit betekent..
Het eerste kennisniveau volgens deze theorie is het gevoelige niveau, dat alle informatie definieert die door de zintuigen wordt vastgelegd. Het volgende niveau is het conceptuele niveau, gebaseerd op essentiële, universele en onzichtbare concepten..
De holistische, ook wel intuïtieve kennis genoemd, omvat alle gebieden van het object, idee of persoon die het bedoeld is te kennen. Het belangrijkste verschil met de vorige is dat het bestaande waarden omvat, onafhankelijk van het object.
Een voorbeeld van het bovenstaande wordt gevonden bij het beoordelen van een persoon. Naast wat we kunnen vastleggen met onze zintuigen en enkele concepten, zoals of het een man of een vrouw is, biedt holistische kennis ons informatie over hun waarden of hun belang binnen hun gezin.
Holistische kennis omvat alles waaruit een object, idee of persoon bestaat. In tegenstelling tot de andere niveaus die zijn vastgesteld door de Theory of Knowledge, omvat het in dit geval de waarden die onafhankelijk in elke entiteit verschijnen..
Holisme, de term waar het bijvoeglijk naamwoord holistisch vandaan komt, wordt gedefinieerd als een methode of gedachte die alle hoeken van een onderwerp omvat om te proberen het te begrijpen. Aldus is holistische kennis niet beperkt tot toegang tot de werkelijkheid via de zintuigen, maar is het algemeen gefixeerd om een globaal perspectief te hebben..
Het holistische benadert elk element van kennis via alle elementen waaruit het te begrijpen object, idee of persoon bestaat. Dit houdt in dat het varieert van de fysieke en biologische componenten tot de mentale en sociale.
De reden om de set te omvatten, is dat holisme stelt dat sommige kenmerken van objecten alleen bekend kunnen worden als ze in hun geheel worden bestudeerd. Dit soort kennis volgt dus de stelregel van Aristoteles, die stelde dat 'het geheel meer is dan de som der delen'.
Holistische kennis probeert niet alleen alle hoeken van het object vast te leggen, maar observeert ook hoe elk onderdeel interageert met de andere.
Sommige auteurs noemen dit soort kennis ook intuïtief, hoewel ze waarschuwen dat de term verwarrend kan zijn vanwege de betekenis van dat woord.
De reden voor deze naam is te wijten aan het feit dat deze kennis niet gebaseerd is op vormen, zoals zinnig, noch op universele categorieën, zoals conceptueel. De basis is de totaliteit, een concept zonder fysieke of structurele beperkingen dat moet worden intuïtief.
Dit proces van intuïtie treedt bijvoorbeeld op wanneer men probeert een morele waarde te kennen. Het kan alleen door intuïtie worden gedaan, door het gevoel te hebben dat het aanwezig is. Dit gebrek aan concrete elementen maakt dat wat wordt vastgelegd door holistische kennis moeilijk in woorden kan worden uitgedrukt.
Holistische kennis heeft tot doel om tegelijkertijd alle aspecten vast te leggen waaruit het te kennen object bestaat. Al deze elementen, plus de manier waarop ze met elkaar omgaan, resulteren in de entiteit in kwestie.
Binnen die te vatten totaliteit moeten we ook rekening houden met de relaties die tussen de verschillende entiteiten worden gelegd.
Ten slotte maken al die aspecten die zijn vastgelegd het object uniek in vergelijking met de rest van de realiteit eromheen..
Holisme als filosofisch en wetenschappelijk concept is bij veel gelegenheden gedefinieerd als het tegenovergestelde van reductionisme.
De reductionisten worden gekenmerkt doordat ze proberen een antwoord te geven op complexe systemen door de onderdelen ervan te analyseren en te bestuderen. Zo wordt bijvoorbeeld elk proces binnen de biologie gereduceerd tot chemie.
Vanuit het oogpunt van holistische kennis wordt echter aangenomen dat het onderzoek op een totaal tegenovergestelde manier moet worden uitgevoerd. Voor zijn volgelingen kunnen biologische systemen alleen als een geheel worden begrepen en het terugbrengen tot zijn delen verhindert het volledige begrip ervan.
Een van de problemen die zich voordoen bij het zoeken naar voorbeelden van holistische kennis is dat het door de intuïtieve aard ervan niet exact kan worden gedefinieerd en uitgedrukt..
Dit soort kennis is gebaseerd op het vastleggen van de totaliteit, waarin zich de sensaties bevinden die optreden voor een persoon, object of idee.
Een van de meest herhaalde voorbeelden van holistische kennis is de vorming van een wetenschappelijke hypothese.
Wanneer een onderzoeker denkt dat hij nadert om een hypothese uit te werken die een concreet fenomeen verklaart, stelt hij zich in werkelijkheid kennis op een holistische manier voor..
Dit betekent dat hij in staat is om de volledige context van de entiteit die hij bestudeert te observeren, inclusief de relaties met andere entiteiten, de kenmerken en de veranderingen ervan. Sommige auteurs beweren zelfs dat deze eerste indruk van de hypothese gelijkgesteld kan worden met inspiratie.
Nadat de wetenschapper die kennis heeft verworven, moet hij deze in meer gestructureerde termen uitdrukken.
Het is belangrijk om holistische kennis in de geneeskunde niet te verwarren met pseudowetenschap die zichzelf bekrachtigd heeft als holistische geneeskunde..
De huisartsgeneeskunde is degene die het beste de holistische kennis weerspiegelt, omdat ze met grote complexiteit werkt. De arts moet bij de behandeling van een patiënt met een multidimensionale aanpak rekening houden met alle mogelijke factoren.
In de afgelopen jaren is de zogenaamde holistische bedrijfsvisie populair geworden. De aanhangers van dit concept bevestigen dat het noodzakelijk is om een complete en complexe visie te hebben op alles wat met het management van een bedrijf te maken heeft, van strategieën tot productie..
Empathie houdt in dat je jezelf in andermans schoenen kunt verplaatsen en hun emoties en gevoelens kunt voelen..
Op deze manier moet het individu zijn eigen categorieën verlaten om die van een andere persoon te voelen. Het is een kennis die niets met de zintuigen te maken heeft, maar meerdere onzichtbare en niet-universele aspecten moet vastleggen.
Een andere relatief veel voorkomende term is holistische ecologie. Geconfronteerd met eerdere benaderingen, die waren gebaseerd op de elementen waaruit het leven, ecosystemen of populaties bestond, proberen de aanhangers van holistische kennis ze allemaal te omvatten.
Zijn standpunt is dat deze elementen niet afzonderlijk kunnen worden aangepakt als je ecologie wilt begrijpen, maar dat een globale benadering essentieel is..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.