Mariene ecologie geschiedenis, risicofactoren, publicaties

3176
Simon Doyle
Mariene ecologie geschiedenis, risicofactoren, publicaties

De Mariene ecologie Het is een discipline die is afgeleid van de ecologie en waarvan het hoofddoel is om de mariene biosfeer te bestuderen, evenals de impact van de relatie of de aanwezigheid van andere organismen. Verschillende aspecten worden bestudeerd, zowel op chemisch als fysisch niveau.

Andere wetenschappelijke gebieden zijn betrokken bij de studie en ontwikkeling van mariene ecologie. Elementen van geologie, geografie, meteorologie, scheikunde en natuurkunde zijn nodig om de variaties die optreden in de mariene habitat te begrijpen.

Bron: Mudasir Zainuddin [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], via Wikimedia Commons.

De rol van de mens is ook erg belangrijk bij het bestuderen van mariene omgevingen. Er wordt rekening gehouden met de impact die wordt gegenereerd door de activiteiten van mensen die rechtstreeks in deze ecosystemen werken bij het uitvoeren van activiteiten zoals visserij, bosbouw en zelfs bij het doen van marien onderzoek.

Artikel index

  • 1 Geschiedenis
    • 1.1 Marine stations
    • 1.2 De rol van milieuactivisten
  • 2 Risicofactoren
    • 2.1 Voorbeelden
    • 2.2 Initiatieven
  • 3 Biologie vs. Ecologie
  • 4 Publicaties
  • 5 referenties

Verhaal

Aan het einde van de 19e eeuw werd ecologie opgedeeld in vier basistakken, waarbij de nadruk lag op de studie van planten, dieren, zoet water en mariene ecologie. Dit werd gehandhaafd tot in de 20e eeuw, maar er kwamen nieuwe studiegebieden die te maken hebben met populaties en ecosystemen..

Van de verschillende takken die ecologie bestudeert, is de zee misschien wel de meest gecompliceerde discipline. Om te beginnen maakt het deel uit van de oceanografie. Bovendien is de geschiedenis van de mariene ecologie onderverdeeld in drie verschillende fasen.

Het was een wetenschap die rond 1870 opkwam. Ten eerste werden platforms voor studie gecreëerd in mariene gebieden van Europa en Amerika. Daarna werden verkennende reizen gemaakt en tenslotte begon het onderzoek naar plankton.

Mariene stations

De eerste stations verschenen iets voor 1870, maar het was in dat jaar dat de aanwezigheid echt merkbaar was in sommige delen van Europa en in de Verenigde Staten. Het belangrijkste was het station van Anton Dohrn in Napels.

De relevantie van de installatie van deze stations over de hele wereld was dat de hoeveelheid kennis en publicaties die er daarna waren van een indrukwekkend niveau was. Veel middelen werden gebruikt voor nieuwe uitrusting en boten.

Een van de belangrijkste momenten in de mariene ecologie vond plaats toen Engeland investeerde in een schip dat de Challenger heette. Met dat schip zijn gedurende bijna vier jaar studies uitgevoerd.

Het bereikte belangrijke diepten waardoor monsters van verschillende soorten konden worden verzameld en was een cruciaal moment voor de ontwikkeling van de discipline..

De rol van milieuactivisten

De studie van mariene ecologie is meestal een complexere taak dan je kunt bedenken. Er zijn een groot aantal elementen die ecosystemen beïnvloeden. Daarom moeten ecologen die zich toeleggen op mariene studies speciale nadruk leggen op het analyseren van de mariene biosfeer als geheel..

Risicofactoren

Meer dan 90% van het water dat op de planeet bestaat, verwijst naar de vloeistof die in de zeeën en oceanen wordt aangetroffen. De grote uitbreiding betekent dat er veel factoren zijn die dit ecosysteem beïnvloeden.

Vooral de laatste jaren zijn de veranderingen en effecten toegenomen, vooral als gevolg van menselijk handelen. Klimaatveranderingen, vervuiling, smeltende gletsjers, de afname van de pH van het water zijn factoren die de waterhabitat in gevaar brengen.

Het detail van veel van deze problemen is dat ze zo snel optreden dat veel van de mariene organismen geen tijd hebben om zich aan te passen aan nieuwe levensomstandigheden en uiteindelijk lijden. Als gevolg hiervan treedt het verlies van veel van de soorten op, evenals de migratie van anderen en veranderingen in de levensstijl en zelfs mutaties..

De temperatuurverandering is een van de belangrijkste problemen in mariene habitats, aangezien het de normale cycli van alle soorten beïnvloedt. De grotere hoeveelheid CO2 die in de atmosfeer aanwezig is, zorgt voor een grotere aanwezigheid van waterstof in het water en het probleem is dat de oceanen meer dan 20% van de emissies in het milieu absorberen.

Deze variaties zijn ook toegenomen door het toenemende smeltwater in de poolgebieden van de wereld..

Voorbeelden

Elke keer dat het El Niño-fenomeen zich voordoet, kunnen enkele voorbeelden worden waargenomen van de gevolgen van mariene habitats.

Deze klimatologische gebeurtenis zorgt ervoor dat de temperatuur van het water in de Stille Oceaan aanzienlijk stijgt. Dit brengt veranderingen met zich mee voor mariene gemeenschappen omdat de aanwezige nutriënten worden aangetast en belangrijke gevolgen hebben voor de fauna..

Een ander voorbeeld van risicofactoren die de mariene biosfeer kunnen beïnvloeden, doet zich voor als gevolg van milieuverontreiniging. De hoeveelheid CO2 die in de atmosfeer zit, neemt toe. Dit heeft ook invloed op het water, aangezien het de pH-waarde verlaagt. Als deze waarde blijft dalen, zal het zeeleven zeer belangrijke gevolgen ondervinden.

Initiatieven

Het Nationaal Centrum voor Ecologische Synthese en Analyse (NCEAS) legt de verschillende projecten bloot die worden uitgevoerd of die worden ontwikkeld om voor de mariene ecologie te zorgen en het behoud ervan te verbeteren.

Daarnaast nemen 29 landen van de Europese Unie momenteel deel aan het MERCES-project (Marine Ecosystem Restoration in Changing European Seas), waar meer dan zes miljoen euro is geïnvesteerd om verschillende mariene omgevingen te behouden..

Biologie vs. Ecologie

Hoewel ze op elkaar lijken en nauw verwant zijn, moet men er goed op letten de termen mariene biologie niet te verwarren met mariene ecologie. Biologen richten zich veel op de relaties tussen organismen en het gedrag dat ze vertonen.

Terwijl ecologie zich richt op de factoren die het ecosysteem mogelijk maken, heeft de studie van gedrag meer te maken met hoe een organisme een ander organisme beïnvloedt..

Publicaties

De belangrijkste publicatie is die van de Experimenteel tijdschrift voor mariene biologie en ecologie. Daar worden verschillende onderzoeken en wetenschappelijke vorderingen gegroepeerd om de huidige toestand van het mariene milieu te verklaren..

Er is ook de Marine Ecology Progress Series, dat is een publicatie die werd geboren in 1979 en waar veel belang wordt gehecht aan studies die ons in staat stellen meer te begrijpen over ecologie.

Een ander belangrijk voorbeeld is het tijdschrift Mariene ecologie. Het behandelt ook kwesties van andere disciplines, zoals genetica, de geschiedenis van de natuur, oceanografie, maar alles was altijd gericht op ecologie.

Referenties

  1. Attrill, M. (1998). Een hersteld estuarien ecosysteem. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
  2. Cushing, D. (1980). Mariene ecologie en visserij. Cambridge, Engeland: Cambridge University Press.
  3. Hughes, R. (2009). Een inleiding tot mariene ecologie. John Wiley & Sons.
  4. Speight, M. (2013). Mariene ecologie. Wiley-Blackwell.
  5. Valiela, I. (1984). Mariene ecologische processen; met 220 cijfers. New York: Springer.

Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.