Hypocrisie is iets dat ons allemaal dwarszit. Maar ... Stoort het ons allemaal? Zijn we ons bewust van onze eigen hypocrisie? Hoe reageren we erop? Deze en andere vragen lossen we op in het artikel van vandaag.
Inhoud
Hypocrisie bestaat in wezen uit het niet toepassen van wat in het leven wordt gepredikt. En pas op, dit kan een slecht deel hebben, maar ook een goed deel (of in ieder geval een niet zo slecht deel).
We spreken bijvoorbeeld van hypocrisie in de ergste zin wanneer de andere persoon zegt dat bazen werknemers moeten respecteren, terwijl hij in werkelijkheid een baas is die zijn eigen werknemers niet respecteert (bijvoorbeeld).
Er zijn echter andere soorten hypocrisie die misschien minder erg zijn. Als iemand u bijvoorbeeld aanbeveelt om te sparen, maar diezelfde persoon niet redt, zijn ze hypocriet, ja. Maar dat betekent niet dat hun aanbeveling niet goed is en dat er niet naar hen moet worden geluisterd. Het betekent gewoon dat die persoon niet toepast wat hij predikt.
"Sociale hypocrisie" is geen pathologie, maar een kwaliteit die ons wordt bijgebracht door de samenleving waarin we leven.
Maar helaas wordt zich uitspreken vaak afgekeurd, omdat men beter kan zeggen wat anderen verwachten te horen. Mensen zijn erg complex. Aangezien Freud bewust en onbewust onderscheidt, lijkt het rechtstreeks manifesteren van ware verlangens onmogelijk.
We kunnen verliefd zijn op twee mensen tegelijk, dezelfde persoon haten en waarderen. Elke dag denken we aan het ene en doen we iets heel anders. Soms handelen we zo om anderen geen pijn te doen, soms uit puur gemak, uit comfort..
Het lijkt erop dat het beter wordt gezien en verstandiger om ons gedrag te 'verzinnen', het aan de context aan te passen, onze ware gevoelens te verbergen, onze reacties te matigen of onze spontaniteit te muilkorven omwille van een verondersteld harmonieus samenleven. Maar dat vertaalt zich niet altijd in meer geluk en welzijn..
Soms weten we niet wat we echt voelen, we laten ons voor de gek houden. Is het zo gemakkelijk om elkaar te ontmoeten? Ik zou zeggen van niet. Zonder psychoanalyse kunnen we de ware verlangens die ons gedrag bepalen niet kennen. Houd in gedachten dat alles wat we zeggen of doen voor iets of iemand is, het is iets dat buiten onze controle ligt.
Waarom falen we als we zeggen dat we naar succes verlangen? Als ik zoveel van je hou, waarom krijg ik dan altijd ruzie met je? Waarom voel ik me slecht als ik naar mijn werk ga? Zoveel en zo veel vragen die we onszelf kunnen stellen, wiens antwoorden we moeten produceren.
Het lijkt erop dat hypocriet zijn niet het beste advies is, het kan goede sociale resultaten opleveren, maar op de lange termijn is het een gedrag dat "ruikt". Een echt persoon wekt meer vertrouwen en is betrouwbaarder dan een ander die je alleen vertelt wat je wilt horen.
Zelfs soms houd je jezelf voor de gek, je ziet jezelf omringd door mensen, je bent succesvol, maar je kunt niet uiten wat je denkt, je kunt niet eerlijk zijn tegen jezelf. Geniet niet van het plezier om echt gehoord te worden.
Nu, ja, we gaan het voor de hand liggende niet ontkennen: in het algemeen is hypocriet zijn verkeerd, en nog meer als we nadenken over wat we ons allemaal voorstellen als een hypocriet (dat wil zeggen, een persoon die op een stoel zit en pontificeert op morele aspecten die later helemaal niet respecteren).
Tot op zekere hoogte hebben we allemaal (of kunnen we) hypocriet gedrag en standpunten hebben. En het is dat ze ons tot op zekere hoogte hebben opgeleid om het te zijn. Wie anders wie minder, heeft in zijn familie gehoord dat 'dat anderen zien dat we gelukkig zijn'.
Tegelijkertijd wordt ons echter ook geleerd dat de waarheid een goede zaak is en dat liegen iets negatiefs is. Deze combinatie van beide manieren van handelen vormt in ons al vanaf jonge leeftijd een tegenstrijdigheid, die we geneigd zijn op te lossen vanaf de leeftijd van 10 jaar..
Vanaf die leeftijd beginnen kinderen een begin te vormen van geweten en bepaalde ideeën over rechtvaardigheid, waardoor ze tegenstrijdigheden bij volwassenen kunnen ontdekken.
Vanaf deze leeftijd zal het kind bijvoorbeeld ontdekken dat hij wordt aangespoord de waarheid te vertellen, maar dat hij er vaak voor wordt gestraft of berispt als hij het zegt. In feite wordt u aangespoord om het te ontmaskeren wanneer u thuiskomt, om de andere persoon niet te "beledigen" of om geen show op te zetten..
Dit alles, of we het nu leuk vinden of niet, vormt het vormen van een bepaalde manier van zijn, bestaande uit het tonen van een gezicht in het openbaar en een ander totaal ander gezicht in het openbaar. Wat uiteindelijk hypocrisie is.
Er zijn veel theorieën die proberen uit te leggen waar de hypocrisie aan te wijten is. Maar degene die de meeste kracht lijkt te hebben, is degene die zegt dat hypocrisie voortkomt uit de behoefte om een groep te vormen. En de waarheid is dat het heel logisch is.
Als we in een groep moeten passen en we willen er niet uit worden gezet, lijkt het logisch om een strategie te volgen om onze ellende en donkere delen te verbergen en alleen die 'goede' delen bloot te leggen..
Op dezelfde manier lijkt het logisch om een strategie te volgen die gebaseerd is op het niet zeggen van negatieve dingen tegen onze gesprekspartner, ook al zijn ze waar, en liegen om de relatie gezonder en duurzamer te maken..
We zijn kuddedieren en we moeten die relaties actief houden om te overleven (vooral in het verleden, toen we in stammen of kleine groepen leefden en externe bedreigingen groter waren).
Echter, terwijl we in de tijd zijn gevorderd en die tijd van gevaar hebben opgegeven, is het feit dat mensen overdreven hypocriet zijn, niets dat ons verleidt..
In tegendeel.
Er wordt steeds meer authenticiteit geëist en er wordt minder "er goed uitzien" met anderen, omdat een persoon die in staat is te liegen en een gezicht te tonen terwijl hij in feite een heel andere verbergt, andere echt gevaarlijke dingen kan verbergen.
Op deze manier weten we tenminste wat we kunnen verwachten als we met een oprecht persoon te maken hebben, zelfs als ze ons dingen vertellen die we niet leuk vinden..
Voor de rest is het over het algemeen beter om weg te blijven van hypocriete mensen, omdat ze, zoals we zeggen, meestal andere negatieve aspecten hebben waar niemand in de buurt wil zijn. Hypocriete mensen zijn bijvoorbeeld vaak manipulatief en giftig. Daarom is het het beste om de relaties met hen te beperken.
Onze eigen persoonlijkheid creëren, er comfortabel bij zijn en deze voor anderen consolideren, maakt deel uit van ons leren voor het leven. We leven in de wereld van het beeld, de mode, de prototypes, het lijkt erop dat om iemand te zijn moet je "eruitzien", "deel uitmaken van", wat de psychoanalyse ons laat zien is dat een mens "alleen" ongetwijfeld niet bestaat identificeert zich met mensen en ideeën, maar identificatie hoeft niet per se synoniem te zijn met kopiëren. Het gaat erom dat we onszelf zijn met smaken, verplichtingen.
Freud zei altijd dat als twee mensen zeggen dat ze hetzelfde denken, de een zich aan de ander onderwerpt.
De eerste stap om geaccepteerd en weloverwogen te worden, is jezelf accepteren en overwegen. Het gevoel van eigenwaarde neemt toe als men zich op zijn gemak voelt bij wat men doet, door liefde te schenken aan de dingen en mensen waarmee men te maken heeft. Eigenwaarde is niet mooi in de spiegel kijken, het is zien dat je leven werkt.
Het komt heel vaak voor bij vrienden, familie, stellen die elkaar niet kennen, ook al wonen ze al jaren samen. Dit gebeurt omdat we onszelf niet de vrijheid geven om over onze gedachten te praten, ons te laten zien zoals we zijn. Ik zeg: als je niet houdt van hoe je bent of als je manier van zijn niet bij je past, leer, verander, groei, maar verstop je niet. De mens is niet geboren gemaakt, hij is gemaakt. Tot de dag dat we sterven kunnen we leren, we moeten leren. We leven in een sociale wereld waar we rekening moeten houden met onze wensen en die van de ander.
Zoals je kunt zien, is hypocrisie een van die eigenschappen die niemand wil hebben, maar waar we tot op zekere hoogte allemaal onder lijden. Gelukkig kan het worden bestreden (of je nu de hypocriet bent of iemand om je heen).
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.