De 71 beste zinnen van Andrés Calamaro

829
Anthony Golden
De 71 beste zinnen van Andrés Calamaro

Ik laat je het beste achter zinnen door Andrés Calamaro (1961), Argentijnse zanger, songwriter en producer. Zijn liedjes zijn onder andere Flaca, When I met you, Something with you, Loco, La parte de ahead, onder anderen..

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in deze muziekfrases of dansfrasen.

-Skinny, steek je dolken niet in mijn rug, zo diep, ze doen geen pijn, ze doen mij geen pijn. Ver, in het midden van de aarde, zullen de wortels van liefde, waar ze waren, blijven. -Mager.

-Door een uitgestelde droom worden we het vechten beu. Te veel T-shirt en steeds minder dribbelen, de glimlach kost meer. -Clonazepán en circus.

-Ik weet niet waarom, ik stelde me voor dat we verenigd waren, ik voelde me beter. Maar hier ben ik zo alleen in het leven, ik kan maar beter gaan. -Ik wantrouw.

-Hoeveel teleurstellingen voor een hoofd, ik heb duizend keer gezworen dat ik niet meer zal aandringen. Maar als een blik me in het voorbijgaan pijn doet, wil ik zijn mond van vuur weer kussen. -Bij een hoofd.

-Ik denk dat niemand helemaal weggaat, ik hoop dat er een plek is waar de jongens naar mijn liedjes luisteren, zelfs als ik ze geen commentaar hoor. Jongens.

-Met jou heb ik het licht aan de andere kant van de maan leren zien. Met jou leerde ik dat jouw aanwezigheid het voor niemand veranderde. - Ik heb het met jou geleerd.

-Als ze me nooit meer zien, want zoals iedereen vergeet ik, zal er altijd iets in je blijven, iets dat ik je ooit heb achtergelaten. -Altijd de jouwe.

-De nacht dat je van me houdt, vanuit het blauw van de lucht, zullen de jaloerse sterren ons voorbij zien gaan. -De dag dat je van me houdt.

-Ik vind het zo leuk dat ik er dol op ben, dat ik gek wil worden om mezelf te ontwapenen in de zwaai van je middel, op je rug te roeien en je schipbreuk te laten lijden. -Ik ben van jou.

-Ik heb Lorena in mijn aderen, vanwege het bloed dat ze in me heeft gekregen. Het is zoals elke drug, het is noodzaak, het is liefde. Lorena.

-Ik moet je zeggen dat ik stervende ben om iets bij je te hebben. Je hebt je niet gerealiseerd hoeveel het me kost om je vriend te zijn. - Iets met jou.

-Maar je durfde het niet, het fascineert je om een ​​probleem te hebben. Je geloofde je babygezichtje. Je zou een koningin kunnen zijn en je ging niet zitten. - Je hebt geen bankieren.

-Vergeet niet hem te vertellen, als je op een dag de deur van Lorena's huis binnengaat, dat ik nog leef en dat ik het nooit vergeten ben. Lorena.

-Ik heb vier anjers, één voor elke reden. De ontmoeting, jouw uiterlijk. Mijn geheim, onze vergeetachtigheid. Ik speel met vuur. -Spelen met vuur.

-Ik ga uitademen, want er zal niets goeds gebeuren aan de bar. Maleisische apocalyps, voor een seconde is het niet het einde van de wereld. -Apocalyps in Malasaña.

-Ik voel me niet lekker. Vandaag verloor ik mijn geloof. Geluk speelt met ongemarkeerde kaarten. Het kan niet worden gewijzigd. -Ongemarkeerde kaarten.

-Toen ik je ontmoette, was je aan het daten met een van de weinige vrienden die ik had. Je was de beste van zijn leven, maar je was de beste van mij. -Toen ik je ontmoette.

-Ik kan over weinig opscheppen, want alles wat ik aanraak breekt. Ik leende je een gek hart dat buigt in de wind en breekt. -Al de rest.

-Het zijn geen afwezige vrouwen. Het zijn geen messen in de tanden. Ze zijn geen vastenavond in Brazilië. -Braziliaans carnaval.

-Wat zou ik anders mijn hele leven als student op lentedag willen doorbrengen? Altijd op reis in een premium stoel, de commandant van uw houten vlot. -Het voorste gedeelte.

-Je denkt dat je een volmaakte heks bent, en wat er gebeurt, is dat je dronken bent. En dat je zegt dat je niks meer meeneemt, maar ze vertellen me daar in de buurt: “Ja, ja. Ja, ja ”, en ze zeggen, ze zeggen ... -Gif op de huid.

-Zeg me niet dat het te vroeg is, het is 7 uur 's middags hier in Spanje. Geen wonder dat je zo bent en me weer uitlacht. Heb geen medelijden met me, want ik ben echt en het kan me pijn doen. -De derde van dromen.

-Wat een grote vergissing om je weer te zien, om mijn hart in stukken te hakken. Er zijn duizend geesten als ze terugkeren. Mij ​​belachelijk maken, de uren van die doden van gisteren. -Zoals twee vreemden.

-Maar als je nu maar de helft hebt van de grote liefde die ik nog voor je heb. Je kunt zweren dat ik degene die van je houdt, zegen. Ik wil dat je gelukkig bent, ook al is het niet bij mij. -Ook al is het niet bij mij.

-Angst, het gevoel verlaten te zijn, te denken dat iemand anders aan zijn zijde spoedig, spoedig, tot hem over liefde zal spreken. Broeder, ik wil mezelf niet verlagen, of het u vragen, of huilen. -Nostalgie.

-Alleen God is getuige van hoeveel ik van je hield. Ik zou graag willen slapen, maar ik kan het niet, ik kan niet stoppen met denken. Gisteren was je hier bij mij, vandaag wil ik niet dat je je spullen opraapt. - Ik weet niet wat ik moet zeggen.

-Mr. Banker, geef me mijn geld terug, want nu is het alles wat ik wil. Ik ben degenen die van vrienden komen beu, en ze willen gewoon mijn gat vullen. - Veel vuil.

-Hoe vaak heb ik eraan gedacht om terug te keren en te zeggen dat er niets veranderde aan mijn liefde, maar mijn stilte was groter. En in de verte sterf ik van dag tot dag zonder dat jij het weet. -Afstand.

-Het was een manier van lopen, het was gewoon kijken hoe je voorbij liep. Dat komt in de problemen, eerlijk spelen is niets voor mij. Niemand komt hier levend uit. - Niemand komt hier levend uit.

-Ik heb alle dwaasheid en ik kan het mis hebben, maar ik was niet verkeerd met jou. Ik heb de minibar open en mijn hart gesloten, en het klopt alleen maar, en het klopt alleen voor ons allebei. -5 minuten extra (minibar).

-Als blijkt dat ze dat is, als je begrijpt wat er vanavond met me gebeurt, komt ze niet meer terug. En de pijn begint in mij te groeien, de munt viel op de kant van eenzaamheid en pijn. -Perfecte misdaden.

-Ik geef niet om al je problemen. Duw me niet om je weer in de steek te laten. Het is geen gemakkelijke drank voor mij. Dansen op het bloed van anderen -Duw me niet.

-Ik volgde altijd dezelfde richting, de moeilijke, degene die zalm gebruikt. Het spijt me de totale leegte te bereiken, ik laat je hand los. -Zalm.

-In het bloemenpaleis waren er bloemen van alle kleuren, het was in Basavilbaso, ik ben er al heel lang niet meer geweest. - Het bloemenpaleis.

-Ze zei "ga maar goed", en ik zei "veel succes en tot ziens", en ik zal haar nooit meer zien, of misschien zal het over een tijdje gebeuren. - Veel succes en tot later.

-Ik wil op de kaart een plaats zonder naam kiezen om naartoe te gaan. Het zal de plek zijn waar je leeft wat er nog te leven is. Daarom breng ik elke reis mijn verloren bagage mee, daarom heb ik besloten om nooit te vergeten, nooit te vergeten. -Waar de zeeman regeert.

-Hoe groen was mijn vallei toen er altijd een porselein in mijn kamer was. Het bed is natuurlijk nooit leeg, maar het is niet hetzelfde. Het is nooit hetzelfde. -Nooit hetzelfde.

-Het is wat ik leuk vind aan vrij zijn als een vrije vogel, op zoek naar het bot dat je nooit zult vinden. Dat wat men nooit zal vinden. Het bot dat men nooit zal vinden. -De echte vrijheid.

-Ik hou van je, ik weet niet of ik wakker ben, of dat mijn ogen open zijn. Ik weet dat ik van je hou en dat er meer luchthavens op me wachten. Ik hou van je, je nam de kaars en je verliet me de begrafenis. Ten eerste hou ik op dezelfde manier van jou. -Ik hou net zo van je.

-De januaribries kwam aan land. De nacht van de tijd zijn uren vervuld. En bij zonsopgang zong de steen, de perzik die in de rivier viel, splijten. En de bloedende perzik staat al onder water. -Bloedende perzik.

-Van lang geleden is dit stuk verloren gegaan zonder op de deur te kloppen, weet ik nog nieuwsgierig. Uit een vergeten tijd is een natte herinnering gekomen aan een regenachtige middag, aan je warrige haar. -Om niet te vergeten.

-Wachten en wachten, want leven is spelen, en ik wil verder spelen, zei ik tegen mijn hart. Inglorious maar zonder straf, pleeg geen misdaad, man, als je je straf niet gaat uitzitten. -Duif.

-En in een duel van verliezers verloor ik een bundel illusies. Degenen onder ons die 's nachts niet kunnen slapen ... omdat mijn tanden op elkaar staan. Gebalde tanden.

-Laatst heb ik twee uur in de regen op je gewacht, duizend uur als een hond. En toen je aankwam, keek je me aan en zei: "gek, je bent nat, ik hou niet meer van je." -Duizend uur.

-Als ik je vandaag niet heb, zal het de ruïne voor mij zijn, als je een besluit neemt, ben ik hier misschien niet meer. Je blijft, ja, je blijft bij mij, ik ben gek op je! -Gek op jou.

-Alles wat je zegt is voorbij. De lichten gaan altijd de ziel aan. En als ik verdwaal in de stad, weet je al hoe je het moet begrijpen. -Een jurk en liefde.

-Een engel kwam me zoeken. Hoe dan ook, misschien wil ik hem niet volgen. Mensen zeggen dat ik moet stoppen met zo te denken, maar toch, ik zal op je wachten, ik zal ergens op je wachten. -Ergens zal ik het vinden.

-Het zal nodig zijn om te zien, als de kroniek Verónica reageert, Verónica half, heeft heel weinig kwaad, maar is het wachten beu ... -Media Verónica.

-Als ik 's nachts niet meer kan slapen, zijn jouw kussen dat ik nooit zal vergeten. Door naar je te kijken, verloor ik de hoop je weer verliefd te kunnen laten worden. Een seconde die mijn leven veranderde, een moment dat ik nooit zal vergeten. -Om naar jou te kijken.

-Ze zeggen dat je gif op je huid hebt. En het is dat je van dun plastic bent gemaakt. Ze zeggen dat je een goddelijk tintje hebt. En wie je aanraakt, blijft bij hem. -Gif op de huid.

-En sterf met jou als je zelfmoord pleegt, en dood mij met jou als je sterft. Omdat liefde die niet sterft, doodt, want liefdes die doden nooit sterven. -Met jou.

-Ik heb een enkel gevoel in mijn borst, alsof ik een zak cement heb ingeslikt. - Wie heeft de boter geroosterd??

-Die soldaat is verliefd, de kazerne heeft hem niet goed behandeld. En hij vergat het hart, met jouw naam getatoeëerd op zijn huid, ik vergat de anderen. -Ik vergat de anderen.

-De laatste keer dat we elkaar ontmoetten, waren we neven, de volgende keer waren we misschien vreemden. Met het verstrijken van de jaren kan hij een oude vreemdeling worden, de vriend van de vergetelheid. -Het vriendje van de vergetelheid.

-Het lijkt erop dat mijn slow motion de tel al is kwijtgeraakt en niet gelukkig is, mijn voodoo-pop is verloren gegaan in de storm, met duizend spelden in mijn hart te koop die niemand komt kopen. -Hartje te koop.

-Toen ik een kind was en ik het Azteekse stadion kende, was ik hard, het verpletterde me om de reus te zien. Toen ik opgroeide, overkwam me hetzelfde opnieuw, maar het was al lang geleden moeilijk. -Aztec stadion.

-Waar praten we over als we het over liefde hebben? Zei Romeo tegen Julia op het balkon. Het klinkt slecht en wat de reden ook is, je kunt niet van liefde leven. -Je kunt niet van liefde leven.

-Het is de tijd die me heeft geruïneerd, door naar je te kijken werd ik niet meer verliefd. En de maan was onze metgezel, de ochtend bereikte ons ook. Varen op een houten vlot, de slaven van het gekke hart. -Om naar jou te kijken.

-Degenen die haar verloren, kennen haar, degenen die haar van dichtbij zagen en ver weg gingen, en degenen die haar weer vonden kennen haar, de gevangenen, vrijheid. -Vrijheid.

-Ik wilde je geen pijn doen, ik zei je net nee, je zult niet gewend zijn om je afgewezen te voelen, oké sorry, het was per ongeluk. -Ok sorry, het was per ongeluk.

-Een plas van vergeetachtigheid, de spiegel van herinneringen die wegglijden, van ijsblokjes die niet afkoelen, van rotsen en jeugd. -Rock en jeugd.

-Ik ben een gek die besefte dat de tijd erg kort is. -Boos.

-Ik dank de hemel voor wat mij is overkomen. Wie had gedacht dat ik mezelf zou hervormen, dat een zwerver die zonder zorgen leefde, ik een rijke nederzetting zou worden. -Johnny B. Goode.

-En hoewel ik niet wilde terugkeren, keert men altijd terug naar de eerste liefde, de rustige straat die in de echo zei: het jouwe is mijn leven, het jouwe is mijn liefde, onder de spottende blik van de sterren die me vandaag met onverschilligheid zien terugkeren . -Retour.

-Tot ziens, vrienden, tot ziens, laat me met rust, iemand zal zeker de laatste borrel delen. Tot ziens, vrienden, tot ziens, een bediende neemt afscheid van u. - Dag, vriend, dag.

-Ik had geen kracht meer in mijn linkerhand, ik ga de wereld alleen aan jou overlaten, net als het witte paard liet ik de teugels los, ik liet jou ook los en jij verlaat me nu meteen. - Ik laat je los.

-Het verbrandt me, het verbrandt me, het is te laat om te genezen, het verbrandt me, het verbrandt me, ik heb het bloed in het zand achtergelaten, het verbrandt me, het verbrandt me! Ik verberg me, als vuur op de oppervlakte van de zee, als de hete woestijnwind. -Het brandt.

-Ze is zo formeel dat ze je nooit zal vergeven. Laten we er beter niet over praten, laten we naar een ander onderwerp gaan. - Laten we naar een ander onderwerp gaan.

-Om je te zien dansen ga ik naar een club terwijl ik de citroen van een gin-tonic op je heup bijt. Allemaal goed, want ik ga eten als een koning in uw agentschap voor gebruikte auto's, tussen collega's. -Mijn gin-tonic.

-En er zijn geen lotsbestemmingen, zelfs geen goddelijke, metalen zijn ontstemd, zonder begin of einde. -De goddelijke.

-Elvis leeft, slaapt eeuwig in een glazen toilet. Elvis leeft, hij schrijft brieven met mij als de zon ondergaat. -Elvis leeft.

-Neem deze fles mee, in het laatste drankje kus je me. We hopen dat er geen getuigen zijn, voor het geval u zich schaamt. -In het laatste drankje.


Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.