De romantische tekst is een traditionele poëtische uitdrukking die wordt gebruikt om een intens gevoel over te brengen, het resultaat van een diepe reflectie of de manifestatie van elk type ervaring van de auteur als de 'ik'-protagonist van zijn eigen werk.
Deze poëtische uitdrukking werd geboren in Europa in de 19e eeuw, als een manifest van de romantiekbeweging. De grootste exponenten kwamen uit Engeland, Spanje, Duitsland, Frankrijk en andere landen waar literatuur probeerde de waarden van vrijheid en liefde te rechtvaardigen. De grootste bloeitijd vond echter vanaf het begin plaats in Duitsland.
Een van de essentiële kenmerken is dat het focust op de auteur, daarom concentreert het zich op de figuur van de "ik". Dit is hoe de romantische tekst niet langer een beschrijvend manuscript is en de manifestatie wordt van de emoties, ervaringen, ervaringen en gedachten van de auteur..
Vanwege hun menselijke en emotionele aard zijn de werken van de romantische tekst hoogst dramatisch, schandalig en gewelddadig..
Daarom kunnen de ruimtes die erin worden beschreven onconventioneel zijn (nachtbegraafplaatsen, desolate plaatsen of kamers die sterk beladen zijn met emotie).
De romantische tekst behandelt altijd de volgende thema's als een weerspiegeling van het leven en de innerlijkheid van de kunstenaar:
Op deze manier is de inhoud van de romantische tekst niet langer een eenvoudige vertelling of beschrijving van een landschap, maar wordt het de gedetailleerde beschrijving van de emoties van de auteur..
Om deze reden zijn de werken die deel uitmaken van dit soort artistieke productie bijna altijd buitensporig, wild, mysterieus en gewelddadig..
Er zijn maar weinig thema's die in de romantische tekst aan bod komen, zijn overbodig of missen betekenis, integendeel, ze zijn allemaal een manier die de auteur gebruikt om zijn persoonlijke gevoelens te uiten.
Als onderdeel van de romantiek verzaakt dit type lyriek alle rationele argumenten en geeft het voorrang aan gevoelens. Om deze reden is liefde een fundamenteel onderdeel van zijn producties..
Het is een polymetrische en muzikale compositie die scherpe rijmpjes, parallellen, onomatopeeën, alliteraties, het asyndeton en het polysyndeton gebruikt om een ritme te bereiken..
Het is ook verantwoordelijk voor het creëren van nieuwe muzikale vormen, zoals de scherpe folder..
De romantische lyriek neemt structuren en muzikale vormen aan die in onbruik zijn geraakt om zijn romantische liedjes en composities tot leven te brengen. Op deze manier maakt het gebruik van een taal vol zelfstandige naamwoorden die zijn afgeleid van het niveau van emoties..
In semantische termen vertoont romantische lyriek een duidelijke voorkeur voor gevoel en pijn, teleurstelling, leven, dood, verdriet en algemene ontevredenheid over het leven..
Om deze reden is het gebruikelijk om te zien hoe het woorden omvat als illusie, schaduw, pijn, razernij, impuls, vervoering, hersenschim, graf of hartstocht..
Het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden in de romantische tekst is ook heel bijzonder. Deze poëtische compositie heeft de neiging om kwalificaties te gebruiken zoals loom, magisch, zwak, mysterieus, somber, somber, pijnlijk, somber, gruwelijk, onder anderen. Om meer nadruk te leggen op wat door de auteur wordt waargenomen.
Het verhalende type roept het verleden op, daarom kan het een anachronistische toon hebben of vol archaïsmen zijn. Hij slaagt er echter altijd in om een vertrouwde en gesloten taal voor de lezer te behouden, vol metaforen die de evocatie van een superieure boodschap zoeken..
De romantische tekst is ontwikkeld in een sombere stijl en middeleeuwse setting. Net als het epos, worden ballades en legendes mondeling overgedragen. Daarom is het mogelijk dat het gedichten van vroeger behandelt.
Aan de andere kant vond de ontwikkeling van romantische poëzie historisch gezien plaats op twee momenten in de negentiende eeuw. Vóór 1850 was romantische poëzie patriottisch en sociaal.
Integendeel, in de tweede helft van de 19e eeuw spreekt de romantische tekst op een melancholische manier en vanuit intimiteit over het 'ik'..
Deze tweede vorm van lyriek zou in de loop van de tijd de overhand krijgen en zou doorgaan met zijn uitgesproken pessimisme en idee van liefde als een bron van onomkeerbare pijn, waanzin en teleurstelling..
De romantische tekst omvat de persoonlijke aspecten van het intieme leven van de auteur, op deze manier vervagen de grenzen tussen fictie, kunst en realiteit (het leven van de auteur).
Aangenomen wordt dat er een nauwe overeenkomst bestaat tussen de artistieke productie en het leven van de auteur.
De romantische tekst verheft het individu en plaatst hem op de voorgrond. Om deze reden is het gebruikelijk om te zien hoe de auteur van de tekst wordt behandeld als de hoofdpersoon van het werk..
Binnen de werken van romantische poëzie is het gebruikelijk om de aanwezigheid van een religieuze god te vinden. Op deze manier kan worden gezien hoe er binnen deze productie altijd over een soort religie wordt gesproken.
Binnen de romantische tekst wordt een nauwe relatie gelegd tussen de natuur en de gemoedstoestand van de auteur.
Dit wordt verklaard door de manier waarop de auteur de natuur humaniseert en haar de gevoelens en emoties geeft die hij zelf voelt..
Espronceda wordt beschouwd als de pionier en introducer van romantische poëzie in Spanje. Vóór hem was dit soort poëtische productie in zijn land niet succesvol geweest.
Hij is de auteur van talrijke werken en liedjes, waaronder de "Pirate Song" en "El Verdugo" opvallen..
Zijn personages worden altijd gemarginaliseerd in de samenleving en stellen vraagtekens bij de manier waarop de Spaanse samenleving destijds was gestructureerd.
Onder zijn werken van romantische lyrische poëzie valt het boekje op dat aanleiding gaf tot de Galicische liederen.
De structuur van zijn werk is cirkelvormig en vindt plaats onder de stem van een jonge vrouw die zingt zonder het vermogen te hebben om het goed te doen..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.