De onomatopee Het is een retorisch apparaat dat bestaat uit het uitdrukken van een geluid door middel van mondelinge of schriftelijke taal om een object, dier of fenomeen van de werkelijkheid weer te geven of te imiteren. Met andere woorden, onomatopee wordt gebruikt om een klank te beschrijven door middel van een woord dat erop lijkt in een bepaalde taal..
Enkele voorbeelden van onomatopeeën zijn 'knal' om een schot te beschrijven, 'boem' voor een explosie, 'klop klop' om op een deur te kloppen, 'bellen' om het geluid van een telefoongesprek te simuleren of 'kwakzalver' om het gekrijs te imiteren van een eend.
Zoals u kunt zien, wordt onomatopee gekenmerkt door bijna altijd het gebruik van eenlettergrepige woorden om geluiden te imiteren. Bovendien kan het veranderen afhankelijk van de taal waarin het wordt uitgedrukt.
Anderzijds kan dit literaire element op twee manieren worden gepresenteerd: visueel en auditief. De strip is meestal een goede visuele referentie, omdat de vignetten constant worden gevuld met onomatopeeën om de strip meer dynamiek te geven.
Met betrekking tot de etymologische oorsprong van het woord onomatopee, komt het van het Griekse woord onomatopee, die op zijn beurt is samengesteld uit onoma dat wordt "woord of geluid" en voor poieo wat zich vertaalt als creëren. Deze taalkundige bron is dus het creëren van een geluid door het woord.
Artikel index
Onomatopee wordt gekenmerkt door de volgende aspecten:
Hoewel onomatopee de weergave is van een klank door het woord, is het ook waar dat het schrift en de uitspraak in elke taal of taal kunnen verschillen. In die zin wordt de onomatopee van het blaffen van de hond in het Spaans nagebootst met een "wow", terwijl in het Engels "inslag" wordt gebruikt.
Een opvallend kenmerk van onomatopee is dat het over het algemeen eenlettergrepige tekst is. Dit betekent dat het geluid dat wordt weergegeven, uit een enkele lettergreep bestaat. Bijvoorbeeld: de "kwakzalver" uitgezonden door de eend.
Onomatopee heeft de eigenschap divers te zijn. Dit wordt gezegd vanwege het feit dat geluiden van de natuur, dieren, mensen of objecten kunnen worden weergegeven of nagebootst. Zo heb je het "miauwen" van de kat, de "achis" van een persoon bij het niezen, het "gluglú" van de waterbellen of het "rinkelen" van een bel..
Een uniek kenmerk van onomatopeeën is de zeldzaamheid of het ongebruikelijke karakter van de woorden of spellingen die worden gebruikt om geluiden weer te geven. Voorbeeld: de "shhh" om aan te geven dat stilte vereist is.
Een onomatopee is expressief omdat het bepaalde emotionele toestanden kan manifesteren. Tegelijkertijd kan dit literaire apparaat worden gebruikt door middel van herhalingen en uitroepen om meer dynamiek aan de tekst te geven. Voorbeeld: piep, piep! dat simuleert het geluid van een claxon.
Hoewel onomatopeeën korte woorden zijn, is het ook waar dat ze binnen de tekst of verklaring kunnen worden verlengd met de bedoeling meer kracht te geven aan wat er wordt uitgedrukt. Voorbeeld: "Yuuuujuuuu!", Dit geluid geeft blijk van een intense vreugde.
Onomatopeeën zijn een hulpmiddel dat vaak wordt gebruikt in het dagelijks leven, in het communicatieproces van kinderen wanneer ze leren spreken en in strips. Ze worden door de auteurs ook toegepast in verhalen en gedichten. Voorbeeld: het enige geluid dat werd gehoord was de "ring, ring" van de telefoon.
Een onomatopee kan binnen een zin een syntactische functie hebben. Dit betekent dat het woord dat wordt gebruikt om een geluid te imiteren, kan worden geclassificeerd als een onderwerp, predikaat of bijvoeglijk naamwoord. Voorbeeld: de "ha ha ha" klonk door de kamer. In dit geval wordt het geluid dat gelach simuleert (ha ha ha) het onderwerp van de zin.
Onomatopee heeft de functie van het vergroten van de zeggingskracht in teksten en in gesproken taal om het meer intensiteit en kracht te geven..
Tegelijkertijd schenkt het gebruik van dit literaire hulpmiddel de inhoud dynamiek, emoties, levendigheid, precisie en beknoptheid. Daarom wordt deze tool in alle literaire genres en in de dagelijkse communicatie gebruikt..
Onomatopee kan van twee soorten zijn:
Deze verscheidenheid aan onomatopeeën bestaat uit het weergeven door middel van afbeeldingen gevormd door letters, woorden of zinnen waarvan de inhoud de verklaring betreft.
Visuele onomatopeeën kwamen veel voor in de literaire avant-gardebewegingen en kwamen tot uiting in calligrammen (tekst die een figuur vormt met de woorden waaruit het bestaat).
Met de onomatopee "miauw" kunt u bijvoorbeeld een calligram maken dat het gezicht van een kat beschrijft. Hieraan kun je woorden toevoegen over het gedrag van dit dier.
Momenteel, zoals we hierboven hebben aangegeven, is het gebruik van visuele onomatopeeën heel gebruikelijk in de stripwereld. Dit hulpmiddel geeft creativiteit aan de begeleidende teksten. Op zijn beurt is een ander kanaal waar het gebruik van onomatopee vaak voorkomt, via de bekende verhalen van platforms zoals Instagram, Giphy of Snapchat..
Auditieve onomatopeeën komen het meest voor, omdat ze worden gebruikt om door het woord het geluid te imiteren dat een object, dier, persoon of natuurverschijnsel maakt.
Dit type onomatopee maakt de zintuigen en emoties van de ontvangers wakker doordat de verhalen en beschrijvingen betekenis, ritme, kracht en intensiteit krijgen. In die zin worden auditieve onomatopeeën zowel in poëzie als in verhalen en romans gebruikt, zonder het alledaagse gebruik te vergeten. Enkele van de meest voorkomende zijn: miauw of inslag.
- De jongen rende, en die geweldige klap werd gehoord.
- De kunstenaar naderde het podium en alleen de plas, plas, plas van de handen van het publiek waren te horen.
- Maria proefde de soep en er was maar één mmm te horen.
- De eend krijste zo hard dat zijn kwakzalver, kwakzalver een glas brak in de keuken van het huis.
- Ik wil die eigenaardigheid niet meer horen. Morgen, als het zo doorgaat, zullen we geen haan meer hebben.
- Moet je zoveel lawaai maken als je water drinkt, José? Je glu, glu, glu heeft me beu!
- Ik wist dat ze mijn geliefde koe was, haar mmmuuu is onmiskenbaar.
- Het is altijd hetzelfde als de volle maan tevoorschijn komt ... kwak, kwak, kwak de hele gezegende nacht ... ik haat die padden!
- Ik wilde het niet geloven, het leek me een leugen, maar ja ... gewoon om 3:00 uur. m., na het vinkje, toc, verscheen het spectrum.
- En dus bleef hij ... klopte, klopte, klopte de hele nacht, maar ik deed hem nooit open.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.