De leptoteen Het is de eerste en langste van de vijf fasen waarin profase I zich deelt. Het vindt plaats tijdens het proces van celdeling dat bekend staat als meiose. Het is ook bekend onder de namen leptoteen (in het Engels) en leptonema.
De term betekent "dunne band", de oorsprong komt van twee Griekse stemmen: leptos wat dun of fijn betekent, en tainìa wat band betekent. Het woord werd aan het begin van de 20e eeuw voorgesteld door de bekende Belgische gynaecoloog en cytoloog Hans von Winiwater..
Artikel index
Meiose is een proces van celdeling waarbij een diploïde cel (met twee sets chromosomen) door twee delen van de kern gaat om vier haploïde cellen te genereren (met één set chromosomen of slechts de helft van de normale lading).
Dit proces wordt uitgevoerd door organismen om geslachtscellen of gameten te verkrijgen, hetzij sperma of eieren. Het proces bestaat uit twee fasen en verschillende fasen (zoals reeds vermeld) die bekend staan als:
Dit proces bestaat uit de fasen: profase I, metafase I, anafase I en telofase I. In deze fase worden homologe chromosomen gescheiden en worden twee dochtercellen verkregen met de helft van de genetische belasting van de voorlopercellen..
Dit tweede deel van het proces bestaat uit de fasen: profase II, metafase II, anafase II en telofase II. Wetenschappers beschouwen het als zeer vergelijkbaar met mitose (niet-reductieve celdeling).
In dit stadium vindt een nieuwe deling plaats, waarbij chromatiden van elk chromosoom worden gescheiden en over de kernen van de dochtercellen worden verdeeld om vier haploïde cellen te verkrijgen..
Profase is de eerste fase van celdeling van zowel mitose als meiose:
Deze fase vertegenwoordigt bij mitose ongeveer 40% van het gehele celdelingsproces. Tijdens deze fase worden de chromosomen duidelijk, verdwijnt een gebied van de kern genaamd de nucleolus en verdwijnt ook het kernmembraan, naast andere kenmerken.
In dit proces zijn er twee fasen, profase genaamd, en dit zijn de volgende:
Het is de eerste fase van de meiose, de langste en ook de meest complexe van alle meiotische fasen. Hierbij vindt de replicatie van chromosomen plaats. Omdat het de langste fase is, is het de enige fase die is onderverdeeld in vijf fasen, genaamd: leptoteen, zygoteen, pachytene, diplotene en diakinese.
Deze tweede profase heeft een zeer korte duur. De nucleaire envelop is verbroken. Er is geen replicatie van het chromosomale materiaal en in deze fase wordt het mitotische gebruik gevormd.
Leptoteen is de eerste van de vijf subfasen die behoren tot profase I van de meiotische deling. Het komt voor bij zowel planten als dieren die seksuele voortplanting vertonen.
In deze subfase verschijnt het chromosomale materiaal in een nucleaire zak of envelop. De verdeling van genoemd chromosomaal materiaal in de celkern is niet willekeurig, bij sommige planten zijn de chromosomen gegroepeerd aan één kant van de celkern, de andere kant hiervan vrijlatend..
Bij dieren daarentegen is de verdeling van chromosomen in de kern gepolariseerd, waarbij de distale gebieden van de chromosomen zich verenigen in de richting van het gebied van het kernmembraan dat zich dicht bij het centriol bevindt, en af en toe een duidelijke vereniging met de kern laten zien. envelop.
Hoewel de vereniging tussen chromosomen en de nucleaire envelop soms niet duidelijk is, zijn ze altijd met elkaar verbonden (zowel bij dieren als bij planten) door middel van een structuur die de verbindingsplaat wordt genoemd..
Bij leptoteen neemt de kern toe in volume. Het chromosomale materiaal wordt gepaard en geteld, wat de eerste stap is voor de spirilisatie van chromosomen, maar ze doen dit voordat wat wetenschappers een korte synaps (vereniging) noemen, plaatsvindt..
De condenserende chromosomen zijn onder de microscoop zichtbaar als dunne draadjes, wat aanleiding geeft tot de naam van de subfase.
Langs de draden (chromosomen) kunnen de centromeren zichtbaar zijn als een kleine ketting van opgerolde chromatiden. Elk chromosoom in deze fase is gerepliceerd (voorafgaand aan deze fase) en bestaat uit een paar chromatiden die heel dichtbij of nauw met elkaar verbonden zijn (zussen).
Vanwege de nabijheid tussen de zusterchromatiden van elk chromosoom, verschijnen ze onder de microscoop als één. Pas aan het einde van profase I is het mogelijk om beide zusterchromatiden per chromosoom te zien.
Stadium waarin homologe chromosomen paren om te recombineren en tetrads te vormen. Het synaptonemische complex wordt ook gevormd en de DNA-replicatie eindigt..
Crossover vindt plaats, dat wil zeggen uitwisseling van genetisch materiaal tussen gepaarde chromosomen.
De twee chromatiden van elk chromosoom zijn duidelijk, evenals de chiasma's of plaatsen waar de cross-over plaatsvond.
Er is meer condensatie van de chromosomen en de crossover-locaties zijn duidelijker, aan het einde van dit stadium stopt RNA met synthetiseren, de nucleaire envelop wordt verbroken en de nucleolus verdwijnt.
Om over het belang van leptoteen te praten, is het nodig om in het algemeen te praten over het belang van meiose en dus van profase I in de meiotische celdeling..
Meiose is een kenmerkend proces van organismen met seksuele voortplanting, een essentieel proces voor populaties, omdat het leidt tot gensegregatie en recombinatie.
Genetische recombinaties zijn een fundamenteel onderdeel van de overleving, aanpassing en diversificatie van populaties van organismen. En dit is mogelijk dankzij meiotische celdeling.
Profase I en zijn vijf subfasen, zou je kunnen zeggen dat het de belangrijkste fase van alle meiose is, ook al zou er zonder de andere fasen geen meiose zijn. In deze fase worden homologe chromosomen gekoppeld en wisselen ze genetische informatie uit.
Het geval van leptoteen is net zo fundamenteel als de rest van de vier volgende subfasen. Deze fase is bijzonder belangrijk omdat daarin de condensatie en paring van homologe chromosomen optreedt; Bovendien vindt de eerste stap van de espirillación van hetzelfde plaats.
Sommige wetenschappers voegen zich bij de leptoteen- en zygoteen-fasen of bestuderen de overgang tussen beide, als de een plaats maakt voor de andere, en tussen beide draden (meer in het zygoteen) wordt het synaptonemische complex gevormd, waar de koppeling en recombinatie van chromosomen plaatsvindt..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.