Een studie ontwikkeld door Doctor Gayle Brewer (University of Central Lancashire School of Psychology) is aan het licht gekomen enkele ontdekkingen die verband houden met de spijt die we hebben aan het einde van ons leven. Het onderzoek is uitgevoerd met een steekproef van 2000 vrijwilligers.
Hier zijn enkele leuke feiten uit de studie:
Wat echt mijn aandacht trok tijdens het onderzoek, was het opstellen van een lijst met spijtbetuigingen, van het hoogste naar het laagste belang, waarvan het doel is om de spijt van toekomstige generaties te verminderen:
1. Niet genoeg gereisd hebben
2. Contact met vrienden verliezen
3. Weinig sport hebben beoefend
4. Niet genoeg gespaard hebben
5. Niet zijn gestopt met roken
6. Niet meer hebben gestudeerd
7. Maak de verkeerde carrièrekeuze
8. Jaren hebben verspild met de verkeerde partner
9. Op een ongezonde manier eten
10. Niet meer geïnteresseerd zijn in het leven van de grootouders tijdens hun leven
11. Geen tweede taal geleerd hebben
12. Niet genoeg tijd doorbrengen met vrienden en familie
13. Iemand die niet meer bij ons is, niet verteld hebben dat je van hem hield
14. Te veel alcohol gedronken hebben
15. Ik heb geen echte uitdaging gesteld
16. Niet correct een muziekinstrument hebben leren bespelen
17. Met iemand gevochten hebben en nooit het probleem hebben opgelost
18. De verkeerde vakken hebben gekozen op de hogeschool of universiteit
19. Niet in het openbaar hebben gesproken voor een menigte
20. Geen sabbatical genomen hebben
De waarheid is dat het lezen van dit alles me aan het denken heeft gezet. In principe waren de geïnterviewde personen aan het einde van hun leven en het onderzoek had tot doel de meest voorkomende spijt voor dat specifieke moment te identificeren. Het is echter duidelijk dat we allemaal spijt hebben, ongeacht onze leeftijd.
Ik denk dat bekering inherent is aan de mens en ik vraag me af wat het evolutionaire voordeel hiervan is. Ik heb altijd gehoord dat ergens spijt van krijgen tijdverspilling is en nutteloos. Waarom beïnvloedt de mens dan dergelijk schadelijk gedrag (in extreme gevallen) en a priori zo weinig adaptief? Dit gedrag moet een bepaald doel vervullen. Misschien beschermt het ons ervoor in de toekomst opnieuw dezelfde fout te maken?
Ik denk dat het antwoord is dat bekering zelf niet iets negatiefs is, maar juist het tegenovergestelde. Bekering is iets noodzakelijk dat ons in evenwicht brengt en ons ervan bewust maakt dat we om ons eigen leven geven en dat we ons willen blijven verbeteren om het met meer intensiteit en persoonlijke voldoening te leven.. Een leven zonder spijt is een leven zonder leren. Een leren dat ontstaat dankzij het begrijpen van onze eigen fouten.
Het probleem doet zich voor wanneer we "verslaafd" raken aan spijt die ons verhindert verder te kijken en vooruit te gaan. Op dat moment is de balans verbroken en spijt ons al ons beoordelingsvermogen en verhindert ons om van de situatie te leren..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.