Ik laat je het beste achter Shigatsu wa Kimi geen Uso-zinnen (Your Lie in april), mangaserie gemaakt door Naoshi Arakawa en geproduceerd door A-1 Pictures. De hoofdpersonen zijn Kōsei Arima, Kaori Miyazono, Tsubaki Sawabe, Ryōta Watari, Takeshi Aiza, Emi Igawa en anderen..
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in deze Naruto-zinnen.
-De manier waarop ik de toetsen bespeel, de manier waarop ik mijn vingers beweeg, mijn gewoonte om de pedalen kapot te slaan, mijn smaak, de volgorde waarin ik eet ... Mijn moeder zit in elk detail van mij. Wij zijn ... mijn moeder en ik zijn met elkaar verbonden. -Kousei Arima.
-Dat moment, toen mijn muziek hen bereikte ... kan ik het niet vergeten. Omdat ik een muzikant ben, net als jij. -Kousei Arima.
-Omdat het mijn leven is, zal ik er spijt van krijgen als ik het nu opgeef. -Kaori Miyazono.
-Alsof je door mij heen kunt kijken, in mijn hart ... altijd, vanuit het niets, kom je gewoon tevoorschijn. -Kousei Arima.
-Je weet niet hoe dichtbij ik ben om mijn hart te verliezen. -Kaori Miyazono.
-Zal ik in je hart kunnen leven? Denk je niet dat je me me nog een klein beetje herinnert? Vergeet me niet, oké? Het is een belofte. Ik ben tenslotte blij dat jij het bent. Zal ik je bereiken? Ik hoop dat ik je kan bereiken. -Kaori Miyazono.
-En toen ... vertelde ik slechts een enkele leugen. -Kaori Miyazono.
-Dankzij muziek kreeg ik de kans om anderen te ontmoeten. -Kousei Arima.
-De ouders uitdagen vertegenwoordigt de vestiging van iemands wezen; het is een teken van onafhankelijkheid. -Hiroko Seto.
-Of je nu verdrietig, rommelig of een dieptepunt bent, je moet nog steeds spelen! Dit is hoe mensen zoals wij overleven. -Kaori Miyazono.
-Ze vervult me met emotie. Met een kracht vergelijkbaar met de hartslag van mijn hart. Ik kan je geluid horen. Ben je hier. -Kousei Arima.
-Jij bent jij. Zijn zoals jij is niet zo dubbelzinnig als dat. Wat je ook doet, hoe je ook verandert, het betekent niets. Je bent gewoon jezelf, wat er ook gebeurt. -Kaori Miyazono
-Ze is meedogenloos. Met die onverzettelijke blik, zelfs van achteren, laat hij me niet opgeven. Degene die werd ondersteund ... was ik. Bedankt. Bedankt. -Kousei Arima.
-Jij en ik, we hebben de muziek in onze botten. -Kaori Miyazono.
-Alles wat je zegt en doet… schijnt zo helder. Het is te oogverblindend voor mij, en uiteindelijk sluit ik mijn ogen. Maar ik kan het niet helpen, maar streef ernaar om zoals jij te zijn. -Kousei Arima.
-Zelfs in de donkerste oceanen komt er altijd wat licht door. -Kousei Arima.
-U lijdt door mij. Het spijt me. Het spijt me. -Kaori Miyazono.
-Het gaat niet om tijd. Wil je zien. -Kousei Arima.
-Ik kon de reden voor haar tranen niet vragen. -Kousei Arima.
-Hoe kon ik je vergeten, terwijl alles aan jou al een deel van mij was geworden? -Kousei Arima.
-Misschien wacht ons alleen een donkere weg. Maar je moet nog steeds geloven en verder gaan. Geloof dat de sterren uw weg zullen verlichten, zelfs een beetje. Kom op, laten we op avontuur gaan! -Kaori Miyazono.
-Muziek is vrijheid. -Kaori Miyazono.
-Mozart vertelt ons vanuit de hemel ... "Ga op avontuur." -Kaori Miyazono.
-Tegenslagen zijn onvermijdelijk voor supersterren. Tegenslag is wat het goede van het grote onderscheidt. Sterren kunnen tenslotte alleen 's nachts schijnen. -Watari Ryouta.
-Zo vluchtig en zwak. Maar het schittert met al zijn pracht. Bang bang, als een hartslag. Dit is het licht van het leven. -Kaori Miyazono.
-We zijn allemaal met elkaar verbonden. Net zoals de noten met tussenpozen zijn verbonden. We delen het allemaal. Door muziek, met de mensen die je kent, met de mensen die je niet kent, met alle mensen op deze wereld. -Hiroko Seto.
-Wat een wrede jongen. Ze vertelde me nog een keer te dromen. Ik dacht dat ik tevreden was, want mijn droom was uitgekomen en ik had tegen mezelf gezegd dat het genoeg was. Toch geef je hier dit verdorde hart weer water. -Kaori Miyazono.
-Op het moment dat ik haar ontmoette, veranderde mijn leven. Alles wat ik zag, alles wat ik hoorde, alles wat ik voelde, alles om me heen, begon kleur te krijgen. -Kousei Arima.
-Het lijkt erop dat hij pijn heeft, toch? Dat is niet goed, maar ik zal natuurlijk lijden, ik bedoel, ik ga in onbekende wateren, toch? Een uitdaging aangaan en tegelijkertijd iets creëren. Het is pijnlijk maar lonend. -Kousei Arima.
-Natuurlijk ben ik oké. Omdat het tenslotte zo is gedaan. -Kousei Arima.
-Als je verliefd bent, begint de hele wereld er kleurrijker uit te zien. -Tsubaki Sawabe.
-Voor mij lijkt het eentonig. Net als bladmuziek ... net als een keyboard. -Kousei Arima.
-Ik ben een man die zijn waardevolle score heeft weggegooid. Ik verdien het niet om muzikant te worden. -Kousei Arima.
-Denk je dat je het kunt vergeten? -Kaori Miyazono.
-Je bestaat in de lente. Een bloei zoals je nog nooit eerder hebt gezien. -Kousei Arima.
-Je bent verliefd op eten, viool en muziek. Ik denk dat je daarom schijnt -Kousei Arima.
-Die jongen die ik als vanzelfsprekend beschouwde, zou voor altijd aan mijn zijde zijn, de jongen die ik voor altijd aan mijn zijde wilde hebben. Ik ben een idioot. -Tsubaki Sawabe.
-Dank u voor uw bestaan. -Kousei Arima.
-Dit is allemaal jouw schuld. Omdat je me weer op het podium hebt gezet. Altijd ... je beweegt me. Ik ga het testen. Dat ik ongelooflijk ben. Die Kaori Miyazono, die mij haar metgezel noemde, is nog ongelofelijker. -Kousei Arima.
-Als ik goed luister, stroom ik over van zoveel geluiden. -Kousei Arima.
-Ik begon te doen wat ik wilde, om geen spijt in de hemel te krijgen. -Kaori Miyazono.
-Op het moment dat de eerste toon door de kamer klonk, werd ik alles wat ik wilde. -Kaori Miyazono.
-Ik zou graag tijd willen hebben om stil te staan. -Tsubaki Sawabe.
-Is het niet grappig hoe de meest onvergetelijke scènes zo onbeduidend kunnen zijn? -Kousei Arima.
-Na worstelen, de weg kwijtraken en lijden ... het antwoord dat ik bedacht was zo belachelijk eenvoudig. -Kousei Arima.
-Hoe meer ik me concentreer, hoe meer ik me verteerd voel door mijn prestaties. De geluiden die ik speel vervagen buiten mijn bereik en kluwen alsof de lentewind de bloemen met zich meedraagt en verdwijnt. -Kousei Arima.
-Ik wist het de hele tijd. De geest van mijn moeder was een schaduw van mijn eigen creatie. Een excuus om te vluchten. Mijn eigen zwakte. Mijn moeder is er niet meer. Mijn moeder zit in me. -Kousei Arima.
-Sinds de dag dat ik je ontmoette, is de wereld kleurrijker geworden. -Kousei Arima.
-Mozart zei: "Ga op avontuur." Ik heb een idee van wat ons te wachten staat. Maar ... ik heb mijn eerste stappen gezet. We zitten nog midden in het avontuur, ik ben een muzikant zoals jij, dus ik ga verder. -Kousei Arima.
-Je houdt van hem, maar je kunt niet dichtbij komen, je mist hem, maar je kunt hem niet aanraken. -Kaori Miyazono.
-We zijn nog erg jong, weet je! Zet je angsten opzij en ga op jacht naar wat je wilt! Gewoon jezelf aanmoedigen om dat te doen, zal je leven veranderen. -Kaori Miyazono.
-Zelfs de laatste ster zal je verlichten. -Kaori Kiyazono.
-Deze stilte behoort ons toe. Iedereen die hier aanwezig is, wacht op ons om geluiden te gaan maken. -Kousei Arima.
-Het is normaal dat het meisje van wie je houdt, verliefd is op iemand anders. Omdat je verliefd op haar bent, straalt ze in je ogen. Dit is de reden waarom mensen zo irrationeel verliefd worden. -Watari Ryouta.
-Je bent als een kat, als ik dichtbij kom, negeer je me en ga je weg. En als ik me gekwetst voel, speel je dicht bij me om mijn pijn te delen. -Kousei Arima.
-Je laten gaan was nooit gemakkelijk omdat de helft van mijn hart zich bij je voegde en me verliet. -Kousei Arima.
-Muziek spreekt luider dan woorden. -Kousei Arima.
-Ik wil, en tegelijkertijd wil ik het niet meer horen. Ik wil, en tegelijkertijd wil ik haar niet meer zien. Er is een naam voor wat ik voel, maar ik kan het me niet herinneren. Hoe omschrijf je dit in woorden? -Kousei Arima.
-Slechts één persoon is belangrijk voor mij. Alleen jij doet er toe. -Kousei Arima.
-De piano is slechts een deel van jou, maar op dat moment was het jouw universum. -Kaori Miyazono.
-Er is niemand die verliefd op me zou worden. -Kousei Arima.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.