Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is een internationale organisatie gevestigd in Washington DC. Het werd in 1944 opgericht met als doel het internationale betalingssysteem opnieuw op te bouwen.
Het belang ervan ligt in het feit dat het een centrale rol heeft gespeeld bij het beheersen van betalingsbalansproblemen en internationale financiële crises. Landen dragen via een quotasysteem geld bij aan een gemeenschappelijk fonds, waaruit landen met betalingsbalansproblemen geld kunnen lenen.
Het bestaat momenteel uit 189 landen, die streven naar het bevorderen van wereldwijde monetaire samenwerking, het faciliteren van internationale handel, het garanderen van financiële stabiliteit, duurzame economische groei en het bevorderen van een hoog niveau van werkgelegenheid, in het streven naar armoedebestrijding over de hele wereld.
Via het fonds en andere activiteiten, zoals het verzamelen van statistieken en analyses, het monitoren van de economieën van zijn leden en de vraag naar bepaald beleid, heeft het IMF gewerkt aan het verbeteren van de economieën van zijn lidstaten..
Artikel index
Na de Eerste Wereldoorlog nam de commerciële rivaliteit tussen de belangrijkste landen van de wereld toe. De ineenstorting van de gouden standaard veroorzaakte zowel grote paniek als verwarring.
Enkele van de belangrijkste landen ter wereld probeerden terug te keren naar de gouden standaard. Deze landen wilden dus hun export maximaliseren en de import minimaliseren. Wisselkoersen begonnen te schommelen, wat een negatieve invloed had op de economie.
Tijdens de Grote Depressie van de jaren dertig verhoogden landen de belemmeringen voor buitenlandse handel sterk en probeerden zo hun economieën in crisis te verbeteren. Dit leidde tot de devaluatie van nationale valuta en ook tot een afname van de wereldhandel.
De Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk probeerden de stabiliteit van hun uitwisselingen te bewerkstelligen onder de tripartiete overeenkomst van 1936. Ze faalden echter ook tijdens de periode van de Tweede Wereldoorlog..
Deze pogingen bleken contraproductief te zijn, omdat de wereldhandel dramatisch daalde en de levens- en arbeidsnormen in veel landen kelderden..
Deze breuk in de internationale monetaire samenwerking bracht de oprichters van het IMF ertoe een instelling te plannen die belast zou zijn met het toezicht op het internationale monetaire systeem..
De nieuwe wereldwijde entiteit zou de stabiliteit van de wisselkoers garanderen en zou haar lidstaten ook aanmoedigen om valutabeperkingen op te heffen die de handel bemoeilijken..
Multilaterale discussies leidden in juli 1944 tot de monetaire en financiële conferentie van de VN in het Mount Washington Hotel in Bretton Woods, Verenigde Staten..
Vertegenwoordigers uit 44 landen kwamen bijeen om te discussiëren over een naoorlogs kader voor internationale economische samenwerking en ook over de wederopbouw van Europa. Daar werden de artikelen van de overeenkomst opgesteld om het Internationaal Monetair Fonds voor te stellen, dat toezicht zou houden op het nieuwe internationale monetaire systeem..
De makers van het nieuwe monetaire regime hoopten de wereldhandel, investeringen en economische groei te bevorderen.
Van landen met een matig tekort op de betalingsbalans werd verwacht dat zij hun tekorten zouden financieren door vreemde valuta te lenen van het IMF. Dit in plaats van deviezencontroles, devaluaties of deflatoir economisch beleid op te leggen.
Er waren twee standpunten over de rol die het IMF zou moeten spelen als mondiale economische instelling. De Amerikaanse afgevaardigde Harry Dexter White stelde zich een IMF voor dat meer als een bank zou functioneren en ervoor zou zorgen dat lenende staten hun schulden op tijd konden betalen..
De Britse econoom John Maynard Keynes zag het IMF als een samenwerkingsfonds waarvan de lidstaten gebruik konden maken om hun economische activiteit en werkgelegenheid te behouden als gevolg van periodieke crises..
Deze visie suggereerde een IMF dat regeringen zou helpen en zou handelen zoals de regering van de Verenigde Staten had gedaan in reactie op de Tweede Wereldoorlog..
Het IMF werd formeel geboren op 27 december 1945, toen de eerste 29 landen de artikelen van de overeenkomst opnieuw valideerden.
De belangrijkste doelstelling van het Fonds was het tot stand brengen van monetaire samenwerking tussen de verschillende lidstaten. Het IMF leverde het apparaat voor overleg en samenwerking bij internationale monetaire problemen.
Het IMF heeft een cruciale rol gespeeld bij het bevorderen van monetaire samenwerking tussen de verschillende landen van de wereld..
Vóór de Tweede Wereldoorlog heerste er grote instabiliteit in de wisselkoersen van verschillende landen. Dit had een negatieve invloed op de internationale handel.
Daarom streefde het IMF ernaar de wisselkoersstabiliteit te bevorderen en de negatieve effecten van depreciatie op de wisselkoersen te vermijden..
Een ander belangrijk doel was om de controle over valuta's weg te nemen. Tijdens de oorlog hadden bijna alle landen de wisselkoers op een bepaald niveau vastgesteld. Dit had een negatieve invloed op de internationale handel.
Daarom was het onvermijdelijk om de controle over de wisselkoers uit te schakelen, waardoor de internationale handel werd gestimuleerd.
Het doel van het IMF was om een multilateraal handels- en betalingssysteem op te zetten, in plaats van de oude bilaterale handel. Dit komt door de opheffing van deviezenbeperkingen die de groei van handelsbetrekkingen zonder problemen in de wereldhandel belemmeren..
Het IMF was behulpzaam bij het bevorderen van de internationale handel door alle obstakels en knelpunten weg te nemen die tot onnodige beperkingen hadden geleid.
Het kreeg dus een belangrijke rol toebedeeld om de groei van de internationale handel te versnellen door het evenwicht op de betalingsbalans te handhaven.
Het IMF heeft de lidstaten geholpen een evenwichtige economische groei te bereiken. Dit door het bevorderen en behouden van een hoog werkgelegenheidsniveau als hoofddoelstelling van het economisch beleid..
Voor dit doel heeft het IMF geholpen natuurlijke hulpbronnen te exploiteren en deze in een productief kanaal te brengen.
Het IMF heeft de lidstaten geholpen om de onbalans op de betalingsbalans weg te werken door hen vreemde valuta te verkopen of uit te lenen, naast zijn hulp en financiële begeleiding..
Het IMF heeft hulp geboden om kapitaal uit rijke landen naar arme landen te importeren. Zo hebben deze onderontwikkelde landen de mogelijkheid om hun kapitaalinvesteringen in productieve activiteiten of sociale uitgaven uit te breiden..
Dit helpt op zijn beurt om de levensstandaard te verhogen en ook om welvaart onder de lidstaten te bewerkstelligen..
Een ander doel dat aan het IMF werd toegewezen, was het creëren van vertrouwen tussen de lidstaten door hen op het moment van een crisis te redden door tijdelijke monetaire hulp te verlenen. Dit gaf hen de mogelijkheid om de onbalans in hun betalingsbalans te corrigeren..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.