De siderische of siderische dag Het is de tijdsperiode die de aarde nodig heeft om op zichzelf te draaien, gemeten ten opzichte van een verre ster. Deze dag is ongeveer 4 minuten korter dan de gemiddelde zonnedag, die we dagelijks gebruiken voor al ons werk..
Deze tijdsperiode wordt gemeten door het bereiken van twee culminaties van een ster in de plaatselijke meridiaan. Voor waarnemers begint de siderische dag wanneer het punt van Ram deze meridiaan passeert.
Een siderische dag duurt 23 uur, 56 minuten en 4091 seconden. Als we er rekening mee houden dat onze definitie van een dag op aarde een tijdspanne heeft van precies 24 uur, betekent dit dat de siderische dag 4 minuten sneller is.
Daarom zal een bepaalde ster elke dag 4 minuten eerder opkomen, dus deze ster zal, samen met vele anderen, alleen zichtbaar zijn tijdens specifieke periodes van het jaar..
Daarom kunnen de verschillende sterrenbeelden alleen gedurende bepaalde perioden worden waargenomen..
De zonnedag wordt gemeten door de schijnbare beweging van de zon ten opzichte van de aarde en de lokale middag wordt gedefinieerd als het moment waarop de zon op het hoogste punt staat ten opzichte van een meridiaan. Theoretisch is de tijd die de zon nodig heeft om naar dit punt terug te keren 24 uur.
In de loop van een dag zal de aarde door haar baan zijn gegaan, dus moet ze nog een beetje draaien om de zon haar zenit te laten bereiken vanaf de meridiaan waarin ze werd gemeten..
De sterren hebben echter een iets andere schijnbare beweging. Ze zijn zo ver van de baan van de aarde verwijderd dat het nauwelijks merkbaar verschil maakt met de richting van de sterren..
Hierdoor keren de sterren 's nachts terug naar het hoogste punt van een meridiaan, zonder dat er een extra moet worden gedraaid om de translatiebeweging van de aarde te compenseren..
Dit maakt siderische dagen iets korter dan zonnedagen, in slechts bijna 4 minuten.
Siderische dagen kunnen gemiddeld of schijnbaar zijn, afhankelijk van de principes van precessie en nutatie..
Het verwijst naar het tijdsverloop tussen twee opeenvolgende culminaties van de middelste equinox. Hier beweegt de equinox uniform als gevolg van precessie.
Verwijst naar het tijdsverloop tussen twee opeenvolgende culminaties van de ware equinox.
Hierin onderschept de equinox elliptisch met de ware evenaar, die beweegt volgens het principe van nutatie en precessie..
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.