De enkele aanhalingstekens ('…') Zijn spellingstekens die aan het begin en einde van een woord of tekst worden gebruikt en die verschillende functies vervullen. Een van de belangrijkste functies is om aan te geven dat wat tussen hen verschijnt, een woordelijk citaat is van wat er door iemand anders is gezegd of geschreven..
Enkele aanhalingstekens behoren nu tot een groep spellingstekens die dubbele tekens worden genoemd. Zo'n denominatie komt voort uit het feit dat ze in paren worden gebruikt. Een van de twee elementen "wordt geopend" en de andere "sluit" om de tekst of het woord dat u wilt onderscheiden van de rest van het schrijven, in een kader te plaatsen..
Zoals alle soorten dubbele tekens, kunnen enkele aanhalingstekens ook worden gebruikt, naast andere toepassingen, om een ongepast, vulgair, ironisch woord of uitdrukking aan te duiden, of een term uit een andere taal. De uitdrukking "De laatste tijd is hij alleen toegewijd aan zijn 'bedrijf'" is een voorbeeld van een van de genoemde toepassingen..
Met betrekking tot het formaat worden de enkele aanhalingstekens bovenaan geschreven en vastgelijmd aan het eerste en laatste woord van de te citeren uitdrukking..
Ze moeten worden gescheiden met een spatie van de woorden of tekens die eraan voorafgaan of volgen. In het geval dat wat volgt een leesteken is, is er geen ruimte tussen de twee.
Artikel index
De enkele aanhalingstekens zijn afkomstig van een oud hoekteken. Dit teken staat bekend onder de naam diple (< >De diple dateert uit de 16e eeuw en werd gebruikt om kanttekeningen van de geschriften te maken om de aandacht te vestigen op een deel van de tekst.
Enkele aanhalingstekens introduceren en begrenzen een tweede toespraak. Deze tweede verhandeling wordt in de eerste ingevoegd met een door de auteur gedefinieerd doel en vervult het doel om het schrijven te verrijken..
Afhankelijk van de taal, het alfabet of de bepaalde regio waar aanhalingstekens worden gebruikt, kunnen er werkvoorkeuren bestaan. Enkele aanhalingstekens worden bijvoorbeeld vaker gebruikt in het VK dan in andere landen.
Op computertoetsenborden staat het teken voor enkele aanhalingstekens op de apostroftoets. Deze sleutel wordt gedeeld door het vraagteken. Deze indeling van de toetsen is overgenomen van de oude typemachines.
Naast enkele aanhalingstekens kunnen dit soort tekens ook punthaken of dubbele aanhalingstekens zijn. Ze hebben in principe allemaal dezelfde functie, maar verschillende gebruiksregels.
Latijnse aanhalingstekens worden weergegeven door het dubbele typografische teken "". Ondanks dat ze worden beschouwd als typisch voor de Spaanse taal, worden ze niet zo veel gebruikt in Spaans-Amerikaanse teksten. Het gebruik ervan komt vaker voor in Europese geschriften.
Dubbele of Engelse aanhalingstekens bestaan uit twee schuine lijnen, in de vorm van een haak, die aan het begin en aan het einde van het deel van de tekst dat u wilt markeren, worden geschreven. De typografische weergave is "" "".
In het geval van de eenvoudige, worden deze gedifferentieerd doordat het eenvoudige schuine lijnen zijn die bovenaan de uiteinden van de uitdrukking tussen aanhalingstekens zijn gerangschikt. Typografisch worden ze als volgt weergegeven: ''.
In de volgorde van gebruik zijn enkele aanhalingstekens de derde en laatste. Om deze reden worden ze ook wel aanhalingstekens van het derde niveau genoemd..
Volgens de RAE-regels moeten bij aanhalingstekens de Spaanse of hoekige als eerste optie worden gebruikt. Als tweede optie hebben dubbele of Engelse aanhalingstekens de voorkeur.
Het meest voorkomende gebruik van enkele aanhalingstekens is wanneer u iemand binnen een citaat citeert. Deze indeling komt veel voor in een grote verscheidenheid aan documenten, waaronder boeken, interviews en krantenartikelen..
Bijvoorbeeld: ik hoorde José zeggen “Juan ging naar de winkel en kwam Alejandra tegen. Toen hij haar zag, zei hij: 'Ik hoop dat we je volgende vrijdag op het feest zien.'.
In gevallen waarin een titel of kop een citaat bevat, worden enkele aanhalingstekens gebruikt voor dat tweede stuk informatie in plaats van cursief. Over het algemeen wordt dit formaat gebruikt wanneer de kop verwijst naar iemands mening.
Voorbeelden van dit gebruik zijn te vinden in koppen zoals De demonstranten riepen 'Geen hoge belastingen meer!', De president zegt 'Maak je geen zorgen over Amerika' of ook koppen zoals Heldhaftige moeder zegt: 'Ik deed het voor mijn kinderen'.
Evenzo is het gebruik van enkele aanhalingstekens heel gebruikelijk in het geval van gespecialiseerde woorden die tot specifieke disciplines behoren. In de filosofie en theologie kun je deze gevallen bijvoorbeeld zien in woorden als 'a priorikop op'Y'vrij.
Wanneer de betekenis van een woord is verduidelijkt, moet het tussen enkele aanhalingstekens worden geplaatst. Het volgende voorbeeld illustreert categorisch de regel: "Spion" ('stalken') betekent niet hetzelfde als "boeten" voor fouten.
Op dezelfde manier illustreert dit andere voorbeeld de betekenis van de regel: het woord 'vertrouwd' betekent 'van de familie'.
Aan de andere kant worden enkele aanhalingstekens gebruikt om betekenissen in werken van linguïstische aard te kaderen (onderzoek werkt naar de Spaanse taal).
Het volgende voorbeeld maakt de toepassing van deze regel voldoende duidelijk: Het woord bijenteelt is afgeleid van de Latijnse termen apis 'bij' en cultuur 'teelt, fokkerij'.
Leestekens die overeenkomen met geciteerde tekst, worden altijd na het aanhalingsteken aan het einde geplaatst. Dit wordt bijvoorbeeld gezien in uitdrukkingen als: Szijn woorden waren: 'ik zal niet', maar uiteindelijk heeft het ons geholpen of zei hij echt 'zie je nooit'?
Aan de andere kant moet er rekening mee worden gehouden dat de teksten die tussen de aanhalingstekens staan een onafhankelijke interpunctie hebben. Deze dragen hun eigen spellingstekens.
Als de uitspraak tussen aanhalingstekens dus vragend of uitroepteken is, moeten de vraagtekens en uitroeptekens tussen de aanhalingstekens worden geschreven..
De uitdrukking "Hij vroeg de conciërge: 'Waar zijn de toiletten, alstublieft?' is een voorbeeld van wat er in de vorige paragraaf is gezegd. Op dezelfde manier is het: 'Ik kijk uit naar de vakantie!', Riep hij uit.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.